Commitments

Nou, deze week was in een heleboel opzichten hetzelfde als vorige week. Dus dan bedoel ik, sommige zeer moeilijke momenten, maar ook weer ongelofelijke wonderen!!! Waar zal ik beginnen...

Op maandagavond gingen we een gezinsavond doen met een familie waar niet iedereen lid is en degenen die lid zijn, zijn minderactief. We hadden ze al langere tijd niet meer bezocht omdat ze niet echt commitment tonen. Zo komen ze niet naar de kerk enz. We hebben gelukkig een goede relatie met hen en door ze eens elke week of anderhalve tot twee weken te bezoeken hopen we die relatie vast te houden en ze toch ook geestelijk te voeden. De les begon gek, want ze hadden nog niet gegeten. Dus wij zaten daar en zij begonnen te eten. Gelukkig kwamen de vader (geen lid) en moeder (lid) bij ons zitten en terwijl zij aten, waren we gewoon gezellig aan het kletsen. Doordat we die tijd hadden om te kletsen, konden we daarna gelijk na het eten met de gezinsavond beginnen. We spraken over naastenliefde en ik vertelde dat verhaal van die jongeman die een oudere broer heeft die hem redt van een auto-ongeluk, maar daarmee zijn eigen leven geeft. Het is in dat boekje (grijs) dat jullie met gaven voor mijn AP. Wat een bijzonder verhaal en we vergeleken het naar Christus. We spraken over hoe we meer van elkaar kunnen houden en de mensen om ons heen en hoe soms alleen een glimlach wonderen doet. Grappig was dat we een schrifttekst lazen en Liam de zoon (geen lid) kwam niet uit zijn woorden, dus vroeg hij zijn zus om te helpen (normaal kibbelen ze net als broer en zus) en nu hielp ze hem, precies waar we over spraken! Na afloop gaven we ze allemaal een mars, want bij de gezinsavond hoort een versnapering en we deden dat spel waar je iets liefs over elkaar moet zeggen. Daarna bracht de echtgenoot ons naar huis. Ik weet niet of het over is gekomen, maar dit was het meest bijzondere bezoek dat ik ooit met hun heb gehad. Het was zo gaaf, het was het enige wat we die avond deden, maar het was echt gaaf, de Geest was er en het was gezellig.

Dinsdag gingen we naar de laatste training in Exeter! Dat was weer ongelofelijk goed. President Jones gaf ditmaal de presentatie en hij is een ongelofelijk goede leraar. We spraken over Hoe te beginnen met onderwijzen (PMG 176 geloof ik) en over commitments. Ik had het gevoel dat ik er heel van aan het leren was, omdat sommigen van onze onderzoekers geen commitments/toezeggingen houden. Daarna oefenen.Ik oefende met elder Roe en elder Conover. Zij zijn in Southmead (mijn district) en we oefenden met echte onderzoekers. Dus zij speelden een onderzoeker van hen en het gave daarvan is, dat toen elder Roe me vertelde over deze onderzoeker, vertelde de Geest me dat deze mevrouw al wist dat het waar was. De Geest was sterk tijdens de oefening en allerlei dingen kwamen tot me. Dus dat was een hele gave ervaring voor mij, dat ik kon zien hoe de Geest wel degelijk met ons werkt en ons kan influisteringen wat we moeten zeggen.

Op de terugweg in de auto waren we bijna thuis. Een auto wisselde van rijbaan heel vluchtig om er nog even tussen te springen vlak voor de auto voor ons. Die ging boven op zijn remmen en dus wij ook. Helaas was de auto achter ons niet op tijd met stoppen, dus deze klapte achter op ons!!

Gekheid, mijn eerste auto ongeluk, maak jullie geen zorgen alles is oké! De auto achterons ging niet meer zo hard. We zaten in de auto van de zoneleiders en ik zat samen met de zusters. Iedereen is ongedeerd. Grappig genoeg toen we op de vluchtstrook uit stapten, zagen we de auto van de man. De hele voorkant redelijk in elkaar en de voorruit kapot en de airbags waren ook uit gegaan. Toen keken we nar onze auto, niks te zien!! Je kon de afdrukken in de achterbumper zien, maar verder was er niks aan de hand. Ook de andere kerel was oké! Allemaal een beetje geschrokken konden we er toch wel om lachen. Ook mijn nek en rug zijn volgens mij oké. De volgende dag was het een beetje stijf door de klap op je spieren, maar niks ernstigs. Dus maak jullie je geen zorgen, heb ik ook weer meegemaakt, hahahaa :)

Nou, die avond bleef ik in Taunton op een uitwisseling met elder De Almaida, ZL, uit Portugal, maar hij woonde in Engeland voor zijn zending. We hadden veel succes en ik mocht rijden. Dus dat was leuk. We hadden ook een aantal teaches in het Portugees, dat was wel gek, maar goed.

Donderdag was echt heel gaaf. Woensdagavond was ik weer terug in Wells Road en donderdagmorgen vroeg hadden we een teach met Faith! Haar moeder was er ook, alleen haar zus niet. We hadden al een beetje het gevoel dat die niet zo heel erg geïnteresseerd was. Maar we focusen veel op Faith. Ze heeft al de hoofdstukken, die we hadden opgegeven uit het BvM gelezen. Ze vertelde ons dat ze ons vorige bezoek heel erg opbouwend vond en dat ze sinds dat en het lezen veel rustiger is geworden in het omgaan met haar gezin en zich veel gelukkiger en meer geïnspireerd voelt! We spraken over Joseph Smith en de Herstelling en ik weet niet meer precies hoe, misschien spraken we over de autoriteit om gedoopt te worden, omdat ze daarover had gelezen in 3 Nephi 11, en toe vroeg ze of zij ook gedoopt kon worden in een zekere tijd. En we zeiden: ja, daar wilden we je eigenlijk juist voor uit nodigen. En we gaven haar de commitment en vroegen of ze zich wilde voorbereiden voor de 23ste van oktober. Ooh ja, zei ze!!! Ik dacht dat het langer moest duren. Dus ze was blij dat ze zou gauw kan worden gedoopt. WOWOWOW!!!! Gaaf hè?! Grappig genoeg leven zij en Jean, de andere oudere dame die gedoopt zal worden, ook redelijk dichtbij elkaar. We hebben haar moeder nog niet uitgenodigd, maar wellicht dat we daar volgende keer ook met haar over kunnen spreken.

Toen we dus ook wegliepen, maakte ik even zo'n sprongetje waar je je benen tegen elkaar aan tikt in de lucht, hahaha!!! joepie! Aan het eind zij zei ook het gebed en ze werd een beetje ontroerd toen ze voor haar familie bad. Ze realiseert zich dat ze haar misschien niet zullen ondersteunen of met haar mee zullen komen. We vertelden haar dat we hen heel graag zouden willen ontmoeten en dat haar zoons naar de jonge mannen kunnen komen in de kerk en wellicht dat zij in zekere tijd ook klaar zijn om deze stap te zetten, maar dat nu zij er meer klaar voor is, dan de rest van haar gezin. Gisteren in de kerk vertelde ze ons dat ze alweer al haar hoofdstukken had gelezen en Matt Webb (zoon van de bisschop, woont 4 huizen verder ;-)) nodigde haar uit voor de gezinsavond vanavond bij hun thuis.

Ik was niet bij de teach met Clare, want elder Judd en elder Hatch onderwezen haar op woensdag toen ik in Taunton was. Ze nodigden haar uit om gedoopt te worden, maar ze wil nog niet die commitment aangaan. Ze wil het liefst eerst heel het BvM lezen, voordat ze een besluit neemt. Hmmmhh, dus daar moeten we haar in gaan helpen, dat ze begrijpt dat ze ook eerder een antwoord kan ontvangen. Grappig, ze is een beetje een perfectionist. Dat klinkt wel bekend in mijn oren. Niets doen totdat je het zeker weet. Ik merk dat best wel veel de laatste tijd, dat mijn onderzoekers soms erg op mij lijken of dat we in ieder geval overeenkomsten hebben. Ik denk dat Hemelse Vader mij tegelijkertijd met hen iets probeert te leren.....
In avond kwam ze echter naar de kerk voor de JoVo's (jongvolwassenen) en ze bracht twee grote zakken snoep mee voor de elders omdat we bang waren dat we haar een beetje hadden gepusht en zo voelde ze zich ook wel. Dus elder Judd en elder Hatch boden tot wel 3 keer hun excuses aan en ze accepteerde dat, maar voelde zich een beetje schuldig naar ons, dus bracht ze snoep. Ook al is het iets kleins, dat vind ik dan toch weer bijzonder, want het laat zien wat voor een relatie we hebben met haar.

Helaas hebben we niet zo heel veel onderzoekers gevonden deze week. Ik voel me soms heel onzeker en dat helpt niet want dan lopen mensen op straat gewoon langs je heen of willen niet luisteren. Ik denk dat ik soms toch nog te veel op de negatieve dingen aan het letten ben, terwijl ik moet letten op wat ik goed doe.

Morgen heb ik mijn eerste districtmeeting, nu de training voorbij is, hebben we weer gewone districtmeetings, maar ik moet de presentatie doen!!! Aaahahah!!! Dus.... en ik hoorde pas vanmorgen waarover, 2 Nephi hoofdstuk 31, het is niks nieuws en ik ken de ''materie'' maar hoe ga ik het preseteren? Voorbeelden en dergelijke, daar wil ik over nadenken, dus. Maar ik heb het gevoel dat het wel goed zal gaan, het is ongeveer een half uur.

De zending deed het niet zo heel goed, maar in de afgelopen week zijn de doopdiensten meer dan verdubbeld, echt heel heel gaaf. Ik heb verder niet zo heel veel te melden.
Alleen dat ik jullie mis, en van jullie hou. Ik hoop dat jullie je nu niet ongerust gaan maken met dat ongeluk, is echt niet nodig!!! Alles is goed en ik voel me prima. Het wordt wel al gauw kouder hier, winter!!! AAH!

Volgende week is de Algemene Conferentie en daar kijken we allemaal heel erg naar uit. O ja, tjonge ik vergeet het bijna. We hadden 5 onderzoekers in de kerk gisteren! Dat heb ik niet meer gehad sinds ik en elder Carr. Faith, Clare en haar moeder en twee mensen die eerder van de kerk hadden gehoord en wilden komen. We weten alleen niet of ze echt onderwezen willen worden.

Ik hou zoveel van jullie, dank jullie wel voor al jullie ondersteuning en gebeden. Ik ben zo dankbaar voor het succes waarmee Hemelse Vader ons heeft gezegend. Ik weet dat het evangelie waar is, ik hou van mijn Verlosser Jezus Christus en ben dankbaar dat ik Hem nu mag dienen. Ik hou van dit werk. Het is soms zwaar, maar dan denk ik aan Hem, en hoe zwaar Zijn zending was en dan kan ik er weer tegen aan!

Ik bid ook elke dag voor jullie, ik hoop dat jullie dat ook voelen!

Ik hou van jullie, heel heel heel veel liefs,

elder Daan

Slaat uw sikkel in, en maait met geheel uw macht, verstand en kracht.

Heeelllooo,

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen dus ik begin maar gewoon ergens. Wat gaaf dat Simon en Quincy naar het JoVo Centrum zijn geweest. Het JoVo centrum is in onze zone in de Wells Road wijk. Dus iedere zondagavond om 18:30 uur moeten we naar een correlatievergadering met de namen van alle JoVo's (Jong Volwassenen) die door de zendelingen worden onderwezen. Ik moest deze week er over nadenken hoe belangrijk dergelijke programma's in de kerk zijn. Soms kijk ik daar wel over heen en dan is het maar een last om iedere zondag avond weer helemaal terug naar de kerk te moeten, maar het is echt heel belangrijk. Wij hebben nu zelf ook een onderzoeker die regelmatig lijkt te gaan en dat heeft mijn ogen wel weer wat meer geopend en toen moest ik ook aan Quincy denken en hoe het hem heeft geholpen.

Wat gaaf dat jullie 42 broeders hebben on naar de priesterschapsvergadering te gaan! Echt veel zeg! Soms zijn we niet zo alert en dus gaf President Shamo ons laatst de volgende schrifttekst, misschien een idee om te delen??

L&V33:3-12:
3 Want zie, het veld is reeds wit om te oogsten; en het is het elfde uur, en de laatste maal dat Ik arbeiders voor mijn wijngaard roep.
4 En mijn wijngaard is in alle opzichten bedorven geworden; en er is niemand die goed doet, op enkelen na; en in vele gevallen dwalen zij wegens priesterlisten, omdat zij allen bedorven gedachten hebben.
5 En voorwaar, voorwaar, Ik zeg u dat Ik deze kerk heb gevestigd en uit de wildernis tevoorschijn heb geroepen.
6 En evenzo zal Ik mijn uitverkorenen uit de vier hoeken der aarde vergaderen, ja, allen die in Mij geloven en luisteren naar mijn stem.
7 Ja, voorwaar, voorwaar, Ik zeg u dat het veld reeds wit is om te oogsten; daarom, slaat uw sikkel in, en maait met geheel uw macht, verstand en kracht.
8 Doet uw mond open en hij zal gevuld worden, en u zult worden zoals Nephi vanouds, die vanuit Jeruzalem de wildernis introk.
9 Ja, doet uw mond open en houdt u niet in, en u zult worden beladen met schoven op uw rug, want zie, Ik ben met u.
10 Ja, doet uw mond open en hij zal gevuld worden, en zegt: Bekeert u, bekeert u en bereidt de weg des Heren, en maakt recht zijn paden; want het koninkrijk van de hemel is nabij;
11 ja, bekeert u en laat u dopen, eenieder van u, tot vergeving van uw zonden; ja, laat u dopen met water, en dan komt de doop met vuur en met de Heilige Geest.
12 Zie, voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Dat is mijn evangelie; en bedenkt dat zij geloof in Mij moeten hebben, anders kunnen zij geenszins behouden worden;

Het woord dat de schrifttekst zou moeten oproepen bij iedereen die het leest, is alertheid of urgency! De zending heeft het momenteel best wel moeilijk met dopelingen. We hebben niet zo heel veel dopelingen, waarschijnlijk ook omdat zo'n overgroot deel van de zending nog heel erg jong is, maar daarom gaf hij ons deze schrifttekst. Toen ik het las kon ik het wel voelen. We moeten aan het werk en alles doen wat we maar kunnen en zelfs meer.

In tegenstelling tot vorige week was deze week moeizamer. Ik denk dat de tegenstander gewoon ook erg zijn best deed. Maar desalniettemin zijn we alweer zeer zeer gezegend door Hemelse Vader.

Op dinsdag hadden een vergadering in Exeter, morgen is de laatste vergadering. Het is voor 3 of 4 zones samen en we spreken over de fundamentele beginselen in Predik Mijn Evangelie. Vorige week over het ontvangen van openbaring d.m.v. kerkaanwezigheid en het onderwijzen van mensen, niet zomaar lessen. Dus we spraken en oefenden het uitnodigen van onze onderzoekers om naar de kerk te komen en het stellen van geïnspireerde vragen zodat je kan uitvinden wat iemands concern is en dan hem of haar te onderwijzen n.a.v. het concern. Dus dat was erg goed. We moesten echter terug in de spits en zowel wij als de zoneleiders hadden afspraken gepland. Uiteindelijk in het centrum van Bristol dropten de zoneleiders ons af, ze reden weg en we waren nog geen 2 minuten uit de auto of ik realiseerde me dat ik de telefoon in de auto had laten liggen. Ik voelde me super stom en wist nu niet hoe we zouden laten weten dat we later zouden aankomen. Nou, uiteindelijk kwam alles goed. Onze onderzoeker was gelukkig de hele avond thuis en had geduldig op ons gewacht, was geen probleem. We onderwezen Jean die avond. Zij kwam vorige week naar de kerk en is de verwijzing van een minder-actieve. Vorige week hadden we haar uitgenodigd om gedoopt te worden. Dit keer onderwezen we haar het Plan van Zaligheid en aan het einde van de les nodigden we haar uit om gedoopt te worden op 10 October. En ze zei JA!!!! Ik moet er van glimlachen van oor tot oor als ik dit nu schrijf. Ik ben zo dankbaar dat ze zo aanvoelt dat het de juiste keuze is. Dat Hemelse Vader haar aan ons heeft gegeven om haar terug te brengen naar Hem. Ik weet dat dit waar is! We moeten haar alleen wat vaker zien om haar goed voor te bereiden. Ze is een oudere mevrouw, niet heel oud, achter in de 50, maar we moeten alles heel simpel aan haar uitleggen. Vrijdag gingen we dus nog een keer over het Plan van Zaligheid heen om er zeker van te zijn dat ze het begrijpt. Maar als ik dit nu schrijf, realiseer ik me veel belangrijker is dat ze het gelooft en in het Boek van Mormon leest. We proberen nu een kalender voor haar te maken. Hopelijk kunnen we die snel afmaken, want dat zal haar helpen om elke dag een beetje te lezen Ze is ongelofelijk lief, ze voelt een beetje als een oma voor ons, hahaha!!!! Want we vertelden haar voordat we weggingen, dat één van ons misschien over een tijdje kan worden overgeplaatst en toen zei ze: "ooh, nee dat wil ik niet! Zeg ze maar van Jean, dat ze wil dat jullie blijven." haahaa, dus dat was heel grappig en lief.

Verder had ik jullie ook verteld over Clare, de jonge vrouw die we tegenkwamen op straat en met haar moeder naar de kerk kwam vorige week zondag om een film over het BvM te kijken. Nou, we onderwezen haar samen met een JoVo op woensdag of donderdag denk ik en de les ging zo goed. Ze is GEWELDIG. Zij is één van de 'SEEKERS', zoals president Shamo ze noemt. We begonnen de les met follow up over de dingen die ze had gelezen. Dus ze haalde een map te voorschijn en gaf ons een A4tje, met daarop allerlei schriftteksten die ze had gelezen. Zowel in de Bijbel als in het BvM!!! En ze had vergelijkingen gemaakt over wat ze had gelezen in de Bijbel met wat er geschreven is in het BvM. Echt gaaf joh!!! Ik kon het bijna niet geloven. Dat heb ik nog nooit gezien, ik doe dat niet eens altijd!!! Dus dat was geweldig. Daarna keken we samen de dvd van de herstelling zodat ze het zichzelf allemaal een beetje beter in kon denken. Ben ik zelf ook een groot voorstander van, want als je het met ze deelt, weet je nooit of ze het begrijpen als je het alleen verteld en zo'n dvd helpt dan heel erg. Na afloop zei ze dat ze zichzelf een beetje voelt als Joseph Smith, op zoek naar de waarheid en echt alles aan het uitspitten en verkennen. We deelden ons getuigenis en nodigden haar uit te lezen en ook te bidden over het BvM zoals ze tot dusver had gedaan. Toen ik vorige week zondag het vroeg, had ze gezegd dat zij en haar moeder op zoek waren naar iets, maar niet precies wisten wat. Dus ik vroeg als ze zou weten dat het BvM waar is of dat dan haar antwoord zou zijn waar ze naar op zoek is en ze zei ja! Ja, dat zou alles compleet maken of iets dergelijks! Ze is zo speciaal! Ik wist niet zeker of ik het moest doen, maar ik vroeg haar daarna: "Clare, als je weet dat deze dingen waar zijn, wil je dan gedoopt worden?" en ze zei: "als ik weet dat het waar is, JA!!!!!" We hebben haar nog geen datum gegeven om naar toe te werken. Ze is net als ik een echte perfectionist, daar spraken we dus ook over, want het liefst wil ze alles lezen en dan zeggen of het waar is. Maar ja, we waarschuwden haar dat ze eerder dan dat een antwoord kan ontvangen en weten dat het goed is. Ik heb het gevoel dat sommigen van de onderzoekers die Hemelse Vader mij geeft erg op mij lijken!!!??!!! Grappig en een beetje gek. Misschien probeert hij mij ook tegelijkertijd te vormen!! We waren dus onzeker om haar een datum te geven omdat we bang zijn dat ze misschien afgeschrikt ervan raakt. Maar nadat de zoneleiders ons die schrifttekst hadden gegeven, L&V 33:3-12, had ik het gevoel dat we het wel degelijk moeten doen.

O ja!! nog meer wonderen. Onlangs gingen we langs een potentiële onderzoeker van een lange tijd terug, die elder Foong en ik hadden gevonden. We maakten een afspraak en toen we daar aankwamen, hadden we geen hoge verwachtingen. Haar moeder deed open en zei dat ze geen tijd had en toen ze onze badges zag, zei ze: "en we zijn toch niet geinteresseerd." Nou hadden we ons kunnen omkeren en het daarbij kunnen laten, maar we zeiden: "oh, maar ze vroeg ons eigenlijk om langs te komen vandaag." Toen kwam zij zelf naar de deur en zei dat ze druk was met koken, maar dat we wel met haar konden spreken in de keuken. Okee, zeiden we. Kort stonden we samen in de keuken en het was wel een beetje ongemakkelijk, want zij was aan het koken en wij stonden daar maar. Ze begon ons vragen te stellen over leven na de dood en we probeerden het haar uit te leggen en toen legde ze haar spullen opzij en zei: "weet je, dit is zo interessant. Laten we naar de kamer gaan en er verder over spreken!!!!!" WWOWOWOWOW!!! De moeder en haar zus waren ook veranderd en kwamen bij ons zitten. We legden het hele Plan van Zaligheid voor ze neer. Zij had het gevoel ( ze heet Faith, 35 jr.) dat het allemaal heel duidelijk was en it made sense!!! Ze was erg enthousiast erover en vind het BvM ook heel interessant. We gaan donderdag weer en ze komt volgende week ook naar de kerk. Ook haar moeder wilde wel een BvM, de zus nog niet, maar beiden zullen er weer zijn op donderdag!!! Gaaf hè, wie had dat gedacht!!!

En dan tot slot gisteren. Elke avond moet ik van 21.20 tot 22.00 uur accounting doen. Ik bel dan de elders in Southmead en de zusters in Downend. Vraag hoe het met ze gaat. Hoe was de dag, wonderen, nieuwe dopelingen etc. Dus we hebben niet altijd genoeg tijd om goed te plannen. Iets wat ik anders al moeilijk vond en daarnaast moesten we gisteren ook de correlatievergaderingen voorbereiden en dergelijke. Geen tijd voor plannen. Zondagmorgen probeerden we wat te plannen en ik had wel wat ideeën, maar niets op papier staan. We besloten echter een minderactieve in een gebied te gaan bezoeken en daarna naar een verwijzing te gaan en er gewoon het beste van te maken. Voelt echter niet goed, je voelt je erg onzeker en onvoorbereid. Ik voelde me er dus ook niet prettig bij. De minderactieve was er niet, zijn verhuisd lang geleden. Maar op weg naar de verwijzing vonden we een nieuwe onderzoeker!!! YES!!! Toen klopten we op de deur van de verwijzing. Het meisje van de familie heeft een oma die haar regelmatig mee heeft genomen naar de kerk. Ze waren er!!! En niet zomaar! We begonnen te spreken over de Herstelling en halverwege zeiden ze: "willen jullie binnenkomen?!!!!!" WOWOWO!!!! Het is alleen een moeder met haar dochtertje, maar wat gaaf!!! Ze zijn zo nederig en bijzonder en ontvankelijk!!!

Dus heel bijzonder en we hopen dat daar heel veel goeds van zal komen in de komende tijd!

Ik mis jullie en denk aan jullie!!! Maar ben dankbaar dat jullie daar en ik hier de Heer aan het dienen zijn. Ik weet dat Hij van ons houdt en dankbaar is voor wat jullie doen. Ik hou van jullie!

liefs,

jullie elder!!!

Overweldigende zegeningen!

Nou, de afgelopen paar dagen zijn echt niet te geloven geweest. Ik weet niet waaraan we het verdiend hebben, maar Hemelse Vader heeft ons zo ongelofelijk gezegend, dat het overweldigend is. We hebben een minder-actieve in onze wijk, die Elder Carr en ik altijd getrouw hebben bezocht, ook met elder Foong en nu ook met Elder Hatch. Sinds ik haar met elder Foong heb bezocht, is ze nu weer naar de kerk aan het komen en actief geworden. Ze is een kei van een wijkzendeling die elke week in ieder geval 2 à 3 Boeken van Mormon weggeeft aan buren en mensen op werk. Soms vraagt ze ons dan langs te gaan. Ook in dit geval een tijdje terug, vroeg ze ons langs haar vriendin Jean te gaan, die om de hoek van haar woont. We gingen haar bezoeken en zeiden haar dat we vrienden waren van Bernande Brown 9 (de minder-actieve) en Jean wilde graag wel met ons spreken. Afgelopen vrijdag in de morgen kwamen we langs. We wisten van tevoren niet waar we over zouden spreken, maar vertrouwden op de belofte van elder Holland in Predik Mijn Evangelie. Ik denk dat het in Hoofdstuk 10 staat wat betreft teaching skills, over luisteren. Hij belooft daar dat als we aandachtig luisteren naar de Geest en onze onderzoekers, dan zal iets in wat zij zeggen altijd kunnen worden gerelateerd naar het evangelie. En ja, we zaten met elkaar te praten en leerden elkaar beter kennen. Haar religieuze achtergrond, familie en dergelijke en ze vertelde ons dat haar moeder een jaar geleden was overleden. We spraken kort over het Plan van Zaligheid en lazen Alma 40:11 denk ik, over hoe elke Geest na dit aardse leven weer terugkeert naar die God die hem heeft geschapen. Zo introduceerde we ook het BvM aan haar, we gaven haar een kopie en nodigden haar uit erover te bidden. We zeiden dat als ze het BvM zou lezen en erover zou bidden en naar de kerk zou komen, dan zou ze weten of dit echt waar was.
En ze is echt heel gewillig om dit alles te doen, heel bijzonder. Bernande had haar al gevraagd of ze naar de kerk wilde komen zondag en dat zou ze doen. Ze kan niet elke week maar elke andere week kan ze wel komen i.v.m. werk. Maar dat is prima. Toen we dit aan haar vertelden, had ik ook de doop in mijn hoofd, maar ik wist het niet zeker. Ik was bang dat ze daar negatief op zou reageren. Nadat we haar hadden uitgenodigd om te bidden en lezen en naar de kerk te komen, zei ik het dus maar: "Jean, als je te weten komt, dat deze dingen waar zijn, wil je dan Jezus Christus volgen en gedoopt worden?" En ze zei: 'Ja'. WOOOOWWW!!!! YES! Nou, morgen gaan we haar opnieuw bezoeken en het plan van zaligheid nog meer uitleggen en hopelijk een datum aan haar te geven als doel. Dus, dat was echt heel gaaf. Hoewel ze niet veel weet en we haar alles heel simpel zullen moeten uitleggen, is ze zeer zeer gewillig.

Die middag ( vrijdag) hadden we een les met één van onze onderzoekers Melissa. Zij is een jong vrouw van 17, maar heel speciaal. Zij was dezelfde JV die afgelopen keer zei, dat ze voelde dat iets in haar zei, dat ze moest lezen van het BvM. We spraken over geloof in Jezus Christus en keken de DVD "Finding Faith in Christ". Eén van mijn favorieten. De Geest was sterk. Ze heeft helaas iets heel naars meegemaakt toen ze nog heel jong was. We hebben een vermoeden wat het is, maar dit stopt haar van echt geloven in Jezus Christus. We vroegen haar of ze gelooft dat die wond kan worden genezen door Jezus christus en ze zei: Nee. We deelden allemaal ons getuigenis. Ik heb een goed gevoel over haar. We moeten alleen met haar blijven werken. Ik hoop dat als ze het BVM leest, de verzoening op één of andere manier tot leven zal komen voor haar en dat ze zal voelen hoeveel Jezus Christus van haar houdt.

Nou, die zaterdag. Dit was een moeilijke dag. We hadden van alles gepland. We hadden diverse teaches opgezet en afspraken maar veel mensen cancelden of lieten weten dat ze ons die dag niet konden zien. Dat maakte mij heel gestrest in de morgen. Ik zit dan van binnen gewoon te piekeren, dat ik bang ben dat we op een zeker moment gedurende de dag niet weten wat we moeten doen. Dus vrijdagavond na het plannen van de dag in bed, had ik gebeden dat Hemelse Vader ons zou zegenen met een nieuwe onderzoeker. En nu dus vlak voordat we de flat uitgingen, bad ik nogmaals dat Hij ons maar zou helpen in onze plannen en dat alles goed zou komen uiteindelijk. Haar naam is Karina!

We waren nog geen 10 minuten uit onze flat of we zagen een mevrouw in de straat met een buggy en kinderen. Ideaal om over eeuwige gezinnen te spreken. Dus we spraken haar aan en spraken over haar familie en over dat het Hemelse Vaders bedoeling is, dat we die relatie hebben tot in de eeuwigheid. En ze vroeg ons of ze haar kinderen op zondag naar de kerk kon brengen. Dus wij waren een beetje perplex en zeiden: ja natuurlijk en vroegen of zij ook wilde komen en ze zei dat ze ook wilde komen. Nou, dit had ik nog nooit meegemaakt! We vroegen of we ook langs konden komen later in de week en dus maakten we een afspraak voor woensdagmorgen en zeiden een gebed met haar. Toen we wegliepen, waren we echt perplex. We spraken een gebed uit vol dankbaarheid naar Hemelse Vader, dat Hij zo liefdevol en indachtig naar ons is, dat Hij zo'n moeilijke dag voor ons zo goed liet beginnen. De rest van de dag verliep in een soortgelijke manier. 2 mensen konden ons eigenlijk niet zien, dus we vroegen één of we slechts een half uur konden komen en dat was goed. Goede les en goede Geest. Vervolgens waren we in staat om een afspraak in de avond te vervroegen zodat we iemand anders in de avond konden bezoeken. Die mevrouw in de avond had haar zus over, die juist haar enige vrije dag in de week had en niet echt bezoek wilde ontvangen. Dus spraken we met haar een half uur aan de deur en hadden zo toch de gelegenheid haar zelfs het een en ander te onderwijzen. Dus een dag waarvan we bang waren geen teaches uiteindelijk te hebben of maar 1, eindigde met maar liefst 4 teaches en diverse afspraken voor later in de week. Gaaf hè, hoe genadig Hemelse Vader is!!!

Zondag was ook amazing, echt de wonderen houden niet op!! We verwachten maar liefst 5 mensen naar de kerk, Melissa, Karina, Daniela, Jean en Villie. Weten jullie nog, dat we die jonge man aan het onderwijzen waren, Jordan?Zijn vader dwingt hem vaak op zondag om tijd met hem door te brengen. Gisteren reed de Jonge Mannen leider het parkeerterrein op en wij waren aan het wachten buiten voor onze onderzoekers en ik zag dat de vrouw van de JM president achterin zat. Dus ik keek wie er naast hem zat, JORDAN!!!! WOWW! We hadden hem niet uitgenodigd want toen we zaterdag belden, was hij al bij zijn vader om daar het hele weekend te zijn. Blijkbaar had hij zondag morgen of zaterdagavond ergens tegen zijn vader gezegd, hem eerder naar huis te brengen omdat hij naar de kerk wilde!!!! Niet te geloven!! YES!!! Dus toen kwam de JM leider hem meteen op halen. Jean kwam ook en had een goede tijd met Benande en de zuster en kent blijkbaar nog een zuster in de wijk, dus dat was goed. Ik zat met de JM deze keer, was leuk en sterke Geest.

In de middag dinner met de bisschop en zijn vrouw. Dat is echt een geweldig gezin, ik hou van hen! Ze zijn echt super, als we terug gaan wil ik hen bezoeken! Hahaha! Nu zondagavond hadden we een DVD genaamd "How rare a possesion" over het BvM en we hadden veel mensen uitgenodigd. Weten jullie nog die onderzoekster die elder Hatch en ik hadden gevonden op straat, Clare? Ze werkt op zondag en vertelde ons dat ze dan liever niet een afspraak maakt, omdat ze als ze thuis komt helemaal kapot is. Dus we nodigden haar maar niet uit voor de DVD. Gelukkig ging de jeugd als activiteit op dinsdag in de buurt flyers uitdelen. Dus gisteravond om 17:45 uur belde ze ons en vroeg ons of zij en haar moeder konden komen kijken!!! WOWOWOWOW!!!! Ja natuurlijk!!! Gaaf!!! Dus we hadden onderzoekers daar, de film was oké met goede getuigenissen erin en echt gebaseerd op het BvM. Achteraf zeiden ze, dat het veel was om over na te denken. Vooral de moeder, want die hadden we nog nooit iets verteld. Clare had haar heel veel verteld. De moeder zei ook, dat de Kerk van Engeland niet echt happy was daar en ze zijn nu naar iets op zoek, maar weten niet wat!!!!! WOWOWWOWO!!! En ze gelooft dat dit allemaal niet toevallig is ook. Echt die twee zijn 'Seekers', heel bijzonder.

Ik moet nu echt pres. Shamo mailen en hem vertellen over de wonderen. Maar ik ben Hemelse Vader zo ongelofelijk dankbaar! Ik snap het niet helemaal want wat heb ik anders gedaan om dit te verdienen? Maar ik hoop dat we nog langer deze zegeningen mogen genieten. Ik bel nu dus elke avond de zusters in Downend en de elders in Southmead. Ik vraag Hemelse Vader altijd om me te helpen de juiste dingen te zeggen tegen hen en het gaat echt super goed. Ik bid voor ze in mijn persoonlijke gebed en merk nu al dat ik meer van ze begin te houden en echt om ze geef en een leider voor ze kan zijn. Bijzonder allemaal hè?!

Nou, ik voel me zeer gezegend. Ik hou van jullie en ben jullie zo dankbaar voor alle gebeden en gedachten. Op deze momenten geniet ik ook heel erg van het samenwerken met elder Hatch, want we moeten zo lachen en worden veel meer één door al deze wonderen!!! Dus dat is ook echt gaaf!

jullie elder

Plannen van de Heer

Nou vandaag is de overplaatsingsdag en ik kreeg dinsdag en woensdag een telefoontje van de leiders en van president Shamo.... Ik zal nog een transfer in Wells Road blijven, samen met elder Hatch, maar...................

Ik ben de District Leider! Oooh mijn hemel, hoe kan ik dit nu doen!!! Dinsdagavond rond 7 uur belde president Shamo en hij zei, elder Peschier, dit is de avond waarop ik mijn leiders bel en ik wil je als één van mijn Districtleiders roepen. Will you do that? Dus van vorige keer heb ik geleerd dat je altijd ja moet zeggen, dus ik zei, yes president. Hij zei ook dat hij wat advies voor me had. Hij zei, ik kan zien dat je een redelijke perfectionist bent en dat je een beetje ontmoedigd raakt soms. Dat moet je loslaten. Hij zei, jij bent één van mijn beste zendelingen en het feit dat je soms wat tegenslag op je pad krijgt, is alleen maar een getuigenis dat wat je doet goed is in de ogen van de Heer. Dus ik ben nu de DL! Ik vind het echter maar heel eng! Normaal kon ik mijn DL altijd om hulp vragen en nu ben ik dat zelf. Gelukkig zijn de zone leiders er altijd nog. Dus maar ik heb er veel over nagedacht en de Geest fluisterde me in dat als president Shamo me hiertoe roept, dat de Heer mij hiertoe roept en hij heeft plannen met mij, dus het zal wel goed zijn. Ik geloof dat het van de Heer komt, dus ik moet daar vertrouwen in hebben. Vind ik alleen moeilijk, want ik voel me zo ongelofelijk inadequaat.

Hieronder vind je een link naar een you-tube internet site. In het filmpje wordt op een eenvoudige wijze het leven van een zendeling uiteengezet. In de mission logistics kun je zien hoe dat zit met de indeling van een zendingsgebied en wat een zone nu precies is. Je moet de link even kopieëren en plakken in de browsersbalk hierboven.

http://www.youtube.com/watch?v=TbwT4j-mLdw

Nou, gelukkig hebben we ook deze week weer heel veel wonderen gezien. Helaas hebben we de familie van dat meisje met leukemie nog niet kunnen zien, alhoewel we het diverse malen hebben geprobeerd. Maar vorige week dinsdag gingen we naar onze onderzoeker Emma. Ze heeft 3 dochtertjes en we spraken over het Plan van Zaligheid met z'n allen. Het ging super goed. We probeerden de schriften te gebruiken en we deden het samen. Aan het eind van de les, spraken we over de doop en dat dit de eerste stap is. Emma gaf aan dat ze voelt, dat dit nu de juiste stap is voor haar in haar leven, maar ze wilde nog geen datum zetten. Dat vond ze toch een beetje eng. Haar dochter Savannah maakte aantekeningen in de les over de Koninkrijken van Heerlijkheid en wil gedoopt worden op 25 september. Dus dat was echt heel heel gaaf. We zouden op nieuw op vrijdag komen, maar helaas moest er iets worden gerepareerd, precies op het tijdstip dat wij zouden langskomen, dus ze cancelde de teach. Ook zouden ze zondag naar de kerk komen en we deden heel erg ons best om van alles aan te bieden, zoals vervoer, fellowship, maar de meisjes zouden op tijd terug komen van oma en nu opeens was er besloten toch langer ( op zondag) te blijven en Emma zelf besloot om zonder de meisjes uit te gaan. Dus ja, dat was erg jammer. We zijn bang dat we ze misschien een beetje teveel hebben gepusht om naar de kerk te komen, want dinsdag hadden we een teach en ze waren er niet. We hopen echter dat we ze gauw weer kunnen zien.We proberen haar vandaag een telefoontje te geven. Ik hoop echt dat we hen opnieuw kunnen zien want het is zo’n geweldige familie.

Afgelopen donderdag hadden we ook een hele coole ervaring. We kwamen tegen 6 uur terug van training in Exeter. Gauw eten en om half 8 hadden we een teach, maar we hadden nog wat tijd over voorafgaande aan de teach en wilden dat zo goed mogelijk gebruiken. Dus we zouden proberen met mensen te spreken over het evangelie op weg naar de kerk. Voordat we de flat uitgingen, gingen we in gebed en ik had het gevoel dat iets van binnen zei, dat ik moest bidden dat we een nieuwe onderzoeker zouden vinden. Alhoewel het maar een kwartier lopen is naar de kerk, spraken we dat gebed uit en we gingen op weg. We ontmoeten enkele mensen, klopten op enkele deuren, maar geen succes. Toen sloegen we de weg in naar de kerk en we liepen een jonge vrouw voorbij met haar hond en zeiden: “Hi, how are you doing?” en ze reageerde, met ja goed en jullie? Maar ondertussen liepen we langs elkaar, dus we draaiden ons om en begonnen met haar te spreken. We spraken over de vele kerken, over een kerk met alle waarheid, Zijn kerk, en over de Herstelling. We gaven haar een Boek van Mormon en ze vond het goed als we met elkaar zouden afspreken om nog een keer te spreken met elkaar op maandag. Voordat we weggingen, zeiden we een gebed met haar. Nou, officieel gezien als je een principe onderwijst, return apppointment hebt en een gebed, is dat een nieuwe onder zoeker!!!!! Dus ons gebed was beantwoord en ze is echt heel cool! Maandag zagen we haar opnieuw en ze had post-it’s in haar BvM met dingen die ze had gelezen en waar ze vragen over had. We spraken veel over de Heilige Geest. Ze zei dat ze twee honden heeft en toen ze terug kwam van het lopen met de eerste hond, had ze het gevoel dat iets in haar zei, ga ook met de tweede hond lopen en toen ontmoette ze ons en we deelden onze kant van het verhaal en getuigden dat dat is hoe Hemelse Vader met ons werkt, zo ongelovelijk bijzonder.

Die donderdag nadat we haar hadden ontmoet, gauw naar de teach. De teach ging heel goed, ook met een jonge vrouw genaamd Melissa. We hadden haar al een tijd niet gezien en vroegen of ze nog uit het BvM had gelezen en ze zei ja! We hadden beiden verwacht, dat ze nee zou zeggen, maar ze zei ja! En ik voelde iets zeggen, vraag haar waarom ze heeft gelezen en toen ik dat vroeg zei ze, iets in mij van binnen zei, dat ik het moest lezen!!! WOW! Dus we getuigden van de Heilige Geest en dat dat de Geest was. We hopen dat ze nog meer vooruit gang zal maken. Ze wil nog niet bidden over het BvM omdat ze zich daarvoor nog niet klaar voelt en zich dan een hypocriet voelt. Maar ze is bijzonder en we blijven met haar werken.

Nou, er is nog veel meer gebeurd. Op een gelijke manier als Clare, de jongedame die we op straat hadden ontmoet, ontmoetten we gisteren een man, genaamd Nick, super cool!
We werken heel hard, maar worstelen om soms 20 lessen per week te halen. Eén van de Algemene Autoriteiten zei, dat als we dat doen, 20 lessen per week , dan zal het werk vooruit gaan en zullen we dopen. Dus we werken er heel hard voor, maar het is wel moeilijk en dat zorgt bij mij voor de nodige stress.

Ik moet nu gaan. Ik ben Hemelse Vader zo dankbaar dat Hij ons met dergelijk succes zegent en dat ik de Geest meer leer herkennen. Ik weet dat het evangelie waar is. Ik hou ervan. Ik hou van mijn Heiland Jezus Christus. Hem wil ik volgen en dienen voor altijd!

Ik hou heel heel heel veel van jullie en mis jullie soms heel erg als het moeilijk is, maar ik ben dankbaar dat Hemelse Vader over ons waakt en dat jullie me zo ondersteunen.