maandag 22 november 2010

Jean is gedoopt!!


Hi allemaal!!!

YES, Jean is gedoopt!! YES!!!! YES, YES!!!!! Oohhh, ik heb nog veel meer foto's, maar ik probeerde ze zojuist op de computer te laden en de hele pc liep vast. Ik hoop dat deze aankomt en de rest zal ik hoogstwaarschijnlijk weer op een Cd'tje zetten. Anyway, ik wil jullie nu ook gewoon over alles schrijven want anders heb ik niet meer genoeg tijd.

Wat heerlijk die lange mails van jullie met verhalen. Mam, dank je wel voor jou mail van donderdag. Ik heb het verhaal van het huis en van de adelaar gekopieerd voor een lid van de wijk, die het ook heel graag wilde hebben en ik heb het verhaal van de adelaar in een teach gebruikt Hahaha, zo zie je maar weer!

In het bijzonder ben ik heel erg dankbaar voor jullie lieve ondersteuning. We werken nog steeds heel erg hard maar nog niet giga veel dat er van blijkt te komen. However, dat is niet alleen het geval hier in Wells Road maar ook in de hele Zone. Morgen in de district meeting hoop ik iedereen "een hart onder de riem te steken" met een opbouwende gedachte en ik hoop echt van harte dat het aankomt, dat we allemaal de Geest zo sterk zullen voelen en een new commmitment to the work mogen ervaren en zullen doorgaan zo goed als we het doen. Iedereen in de district doet zijn best. ik voel me zeer gezegend om een District Leider te zijn. Het geeft mij de gelegenheid om ook heel veel te leren van de rest en om hen aan te moedigen en ondersteunen. We hebben een geweldig district. We houden veel van elkaar en zijn zeer vereend. We werken hard en vandaag gaan we een gezamenlijke P-day doen, waarschijnlijk sporten in de kapel in Wells Road, daarna shoppen en dan vanavond weer aan het werk. Omdat dit waarschijnlijk onze laatste P-day zal zijn.

Ik denk de kans nu nog groter is dat ik zal over geplaatst worden. Als de Heer mij hier wilde laten om Jeans doopdienst mee te maken, wat heel goed het geval kan zijn en zij nu gedoopt is dan.... ja maar goed ik wacht het maar af. Jullie horen het allemaal volgende week hopelijk op P-day, weet dus wel dat P-day op een andere dag is, hoogstwaarschijnlijk op woensdag, dus als ik hier blijf mail ik jullie op woensdag anders op donderdag.

Nou nu maar gauw over naar de doopdienst van Jean. JEEEEEEEEJEJEJ!!!! Nou de hele week dus aan de telefoon gehangen, of in ieder geval zo voelde het soms. Maandagavond na het schrijven van de mail, belde ik president Shamo opnieuw op om te vragen of hij al een uitslag had of besluit. Hij zei dat hij graag wilde dat we het aan de bisschop vroegen. We spraken er met de bisschop over en hij was het eens met pres. Shamo dat het haar niet zou moeten tegenhouden van de doop. Maar dat de kerk het sterk ontmoedigd, maar dat we hopen dat ze over tijd leert meer van de Heer te houden en meer leden leert kennen en de bingo wellicht zal loslaten. Dus dinsdag gingen we langs en we zeiden dat ze dus als het goed is gedoopt kan worden!!! Toen zei ze, ja en over die 10 procent ik kan het niet betalen in December. Ze is samen met haar zussen een nieuwe grafsteen aan het laten maken voor haar ouders en daar gaat al het geld nu naar toe. Mijn hart zonk weg. Ik dacht dat het volgende probleem om de hoek dook. Maar elder Hatch en ik spraken erover en ze kan die tiende van december uitgespreid over de eerst volgende maanden betalen en zo betaalt ze toch aan het einde van het jaar een volledige tiende. PFFFFFffff.,,,, en toen begon het pas echt bij me door te dringen dat ze echt gedoopt zou gaan worden!!!!!!! YEEEAAAH..,,, woensdagavond hadden we het doopinterview met elder Shupe uit Bath, omdat ik DL ben en normaal de interviews doe, in dit geval kon mocht ik dat niet omdat ik haar heb onderwezen en dus kwamen zij uit Bath om het te doen. Dat ging ook heel goed. Elder Shupe zei wel na afloop over de telefoon tegen ons dat ze een heel klein getuigenis heeft. Ze heeft het en daar gaat het om, maar we moeten haar goed helpen na de doop, zei hij. Nou, dat hadden we wel verwacht maar toch ben ik dankbaar dat hij zo geïnspireerd te werk ging.
We namen ook de doopjurk mee, zodat ze kon kijken of het allemaal paste en we keken met de wijkzendingsleider hoe het doopvont werkt enzo. Komt veel bij kijken zeg!!!

Vrijdag hadden we onze laatste teach met haar en dat was heerlijk ontspannen. We keken de laatste scene van de Testaments waar Christus de Nephieten komt bezoeken. De Geest was zo sterk en we deelden onze getuigenissen met haar. Zaterdagmorgen gooide we een munt op en ik zei munt, maar het was kop, hahahah, dus elder Hatch heeft haar gedoopt. We konden het maar niet besluiten en Jean ook niet, dus deden we het zo. Hij had ook nog nooit iemand gedoopt. Ik zou één van de toespraken doen en dan op zondag de bevestiging. En zo ging het dan ook. Er waren redelijk wat mensen die kwamen en de Geest was er zeker aanwezig.

Vooraf, terwijl we het font vulde en ik de stoelen aan het klaarzetten was, wilde ik de Geest voor mijzelf uitnodigen en liet ik de laatste scene van de Testaments spelen terwijl ik de stoelen aan het klaarzetten was. Ik voelde de Geest heel sterk en besloot even alleen een klaslokaal in te gaan. Toen ging ik op mijn knieën en bad tot Hemelse Vader. Ik voelde de Geest heel erg sterk. Ik voelde me gevuld door de Geest. Ik voelde een zeer sterk overweldigend gevoel, dat ik een werktuig in de handen van de Heer was geweest om Jean nu tot dit punt te brengen. Dat was echt een dierbaar moment omdat ik de goedkeuring van Hemelse Vader kon voelen in het werk dat wij hadden gedaan. De doop ging goed en mijn toespraakje ook. Ik was één van de getuigen en kon het dus ook allemaal goed zien. Jean kneep alleen haar neus niet dicht, dus er kwam wat water binnen, maar ja. Het lid dat haar in de kerk had gebracht moest wel heel wat traantjes wegpinken. Jean is heerlijk nuchter en simpel maar zei dat ze zich goed voelde en volgens mij heeft ze de Geest gevoeld. Ik was ook heel dankbaar, want veel leden kwamen naar haar toe om haar te feliciteren en dat vond ze ook heel erg fijn.

Nou op zondag deed ik de bevestiging en ik denk dat dat ook goed is gegaan. De woorden kwamen er allemaal goed uit. Wat ik vooral heel erg fijn vond voor mijzelf is dat ik gewoon me heel dicht bij de Heiland kon voelen tijdens haar doop.

Oh ja, er zijn nog een paar kleine dingen die ik wil delen. Op zondag na de kerk keek ik rond naar wat iedereen aan het doen was en ik had het gevoel dat er zoveel goede dingen zullen gaan komen in de wijk. Iemand anders had dat ook tegen me gezegd en ik weet niet meer waarom ik dat gevoel had, maar zo voelde ik me. Het was een goed gevoel. Toen kwam even later of vlak daarvoor ook een lid naar me toe waarvan ik het nooit had verwacht. We zijn slechts 3 keer bij hen thuis op bezoek geweest. Ze kwam naar me toe en zei dat de allereerste keer dat ik langs kwam, ik vroeg of zij zendelingen in Wells Road hadden die hen heel erg waren bijgebleven. Ik wist al niet eens meer dat ik dat had gevraagd, dat is bijna 6 maanden geleden.... maar toen zei ze, jij bent één van die gedenkwaardige zendelingen voor ons en voor de wijk. En dat ik een goede invloed op hen en de wijk had gehad. Nou bijzonder hè! Dat ze dat nog wist en ik ken haar niet geweldig goed als ander families in de wijk.

Misschien is mijn werk hier nu af. Misschien dat ik me daarom zo voel en mensen dit zeggen???!! Ik weet het niet. Ik weet ook niet zo goed wat ik heb gedaan dat ze dat kwam zeggen, maar ik vond het heel bijzonder.

Ik ben zo dankbaar dat de Heer ons heeft gezegend met een doopdienst. Dat ik een werktuig mag zijn in Zijn handen om Zijn kinderen te helpen terug te komen bij hen. Ik hou van Hemelse Vader en weet dat Hij van mij en van jullie houdt. Ik weet dat we allemaal kinderen van God zijn en dat Hij van ons allemaal houdt. Ik ben dankbaar zo zo dankbaar voor het voorbeeld van mijn Broer, Jezus Christus en ik weet dat ik van Hem houd omdat Hij van mij houdt. Ik ben dankbaar voor het offer dat Hij heeft gebracht uit zo'n geweldige liefde voor ons en begrijp een beetje beter hoe moeilijk dat moet zijn geweest. Ik weet dat het evangelie waar is, de Heilige Geest heeft het mij bekend gemaakt. Ik kan het nu voelen als ik het schrijf. Ik voel me zeer nederig en vereerd om Jean te hebben geholpen om terug te kunnen gaan naar Hemelse Vader. Ik hou van dit werk, dit is het Werk van de Heer. Ik ben Hemelse Vader dankbaar voor families. En vooral voor mijn familie, want zij houden zo veel van mij en ik van hen. Ik heb een sterke hoop dat we eens samen bij Hen zullen zijn. Ik hou van jullie!

Liefs en een goed week,

elder Peschier

donderdag 18 november 2010

En ik kan het weten!!

Vanmorgen om 10.30 uur gingen we met de wijkzendingsleider naar een veld/weiland met paarden. De Day familie van wie ik jullie eerder een foto stuurde heeft 2 pony’s en een hele hele grote trampoline daar ook. Maar met de storm was ie in zijn geheel op z’n kant in de bomen verstrengelt geraakt. Dus we moesten helpen het weer goed te krijgen, dat ging goed en vlot en nu dus in de bieb. We gaan zo shoppen en daarna naar de kerk voor Elder Hatch om te oefenen. Vind ik niet erg en ik moet nog steeds in Elder Carr Testimony book schrijven en foto’s plakken.

Afgelopen week was best zwaar. Ik denk niet dat we het eerder zo lastig hadden. Niets dramatisch. We hebben gewoon een boel onderzoekers verloren en dus waren we meer aan het “finden” dan daarvoor. Het moeilijke was, denk ik, dat het soms net is alsof niemand naar je wilt luisteren. Niemand lijkt geïnteresseerd en dat maakt het lastig. Want zonder dat je het door hebt verlies je geloof dat je iemand zult vinden en je verwacht mensen niet meer naar je te luisteren. Dus, maar aan de andere kant kun je ook zeggen, nee, ik laat dit niet gebeuren. Ik blijf mijn best doen.

Meer bijzonder nieuws is dat Eileen Cawley gedoopt is! YES! Zij werd dus onderwezen door de zusters in Downend en werd zaterdag gedoopt. Wij zouden ook bij die doopdienst zijn, maar helaas cancelden onze onderzoekers en zonder onderzoekers “mag” je eigenlijk niet gaan. Dus dat was jammer. De zusters zullen me echter de foto’s sturen en die zal ik dan naar jullie sturen.

Wij werken nog steeds met Jean. Haar doopdienst is aankomende zaterdag!

Maar……de bingo issue is nog steeds zo onzeker. We proberen er over te spreken met President Shamo, maar hij heeft het ook heel druk. Ik maak me gewoon veel zorgen! Ik weet niet of ik het al aan jullie geschreven had, maar vorige transfer tijdens exercise in de ochtend, dwaalden mijn gedachten af en ik kon Jean in het wit zien staan. Ik hou gewoon aan die gedachte vast, dat ik geloof dat zij gedoopt zal worden. Ik vroeg me of Hemelse Vader me daarom hier heeft gelaten. Nou, hopelijk kan het allemaal doorgaan. We blijven maar proberen en afwachten.

Selina en Chelsea waren helaas ziek dit weekend, dus we hebben alleen maar contact over de telefoon gehad. Het is erg moeilijk om ze te zien, maar ook hier, we blijven proberen.

Matthew hebben we nu bijna alles onderwezen en hij is zo gewillig! Hij struggled nog steeds met roken, maar dat geeft niet en dat vertellen we hem ook regelmatig. Zo lang hij blijft proberen te stoppen. Helaas kwam hij niet naar de kerk. Toen we hem uitnodigden, zei hij dat hij liever deze zondag niet wilde komen, omdat hij niet de juiste kleding heeft? Elder Hatch en ik zijn bang dat dat een smoesje is voor een zorg, maar we zullen proberen dat uit te vinden en hem dan te helpen.

Je merkt wel echt hoe de zorgen van je onderzoekers je eigen zorgen worden. Je maakt je bezorgd om ze, ik hou van hen. Ik vind de hele situatie met Jean zo zorgelijk, maar ik wacht gewoon af wat president Shamo erover zal zeggen.

Pap, ik ben zo dankbaar dat je altijd zegt, zoiets als vandaag “rustig aan” of “neem jezelf in acht”. Dank je wel daarvoor, dat helpt me altijd heel erg.

Op 4, 5 en 12 december doen we een kerst “optreden”. Wij zingen en elder Hatch zal spelen. De hele zending doet dit, net als vorig jaar bij ons met mijn verjaardag. Daarom moet elder Hatch ook zoveel oefenen.

Ik ben trouwens het Boek van Mormon opnieuw aan het lezen. Ben nu in Mosiah 16/17, allemaal over Abinadi. Ik leer er heel veel van, veel dingen weet ik al lang niet meer. Ik denk niet dat ik het zal uit hebben voor het einde van het jaar, maar ik lees elke dag een beetje.

Oh en ik ben weer gaan schrijven in mijn dagboek, ongeveer 10 minuten per dag. Meestal van 7.50-8.00 uur in de morgen. Dan heb ik vaak wat tijd over en dan om 8.00 uur begint studietijd.

Deze week keken we samen met Clare een film over de Heiland, behoorlijk oude film, maar in de film was te zien hoe Christus de voeten wast van de apostelen. Wat een prachtig voorbeeld! Ik heb daar zoveel over nagedacht deze week. Het is in de Bijbel in Johannes 13:1-7 en 12-17. Ik moest vooral heel erg denken aan hoe de Heiland zichzelf altijd zo vernederde (op een positieve manier) en zichzelf volledig aan de kant zette voor de mensen om hem heen, voor ons. Ik ben zo dankbaar voor Hem, voor Zijn voorbeeld, voor Zijn liefde en dienstbetoon. Ik ben zo dankbaar, dat dankzij het evangelie ik Hem echt heb leren kennen en eens weer bij Hem kan zijn met jullie! Ik geloof met heel mijn hart dat dit echt waar is! En ik kan het weten!!

Nou, ik ga het afronden. Ik weet dat het evangelie waar is. Joseph Smith is een profeet. Het Boek van Mormon is het woord van God, het is waar! Gebeden worden gehoord en beantwoord! Hemelse Vader en Jezus Christus leven en houden van ons.

Ik hou zo ongelooflijk veel van elk van jullie.

Liefs, elder Peschier

maandag 8 november 2010

Conferentie


Hi allemaal,

Wat heerlijk om weer van jullie allemaal te horen. Ik ben zo dankbaar voor wat jullie me allemaal hebben geschreven. Ik kan de Geest voelen als ik het lees en ik heb net een heerlijke email naar de zendingspresident gestuurd, waarin ik ook heel erg de Geest kon voelen toen ik mijn getuigenis met hem deelde.

Ik ben dankbaar om hier te zijn en het is geweldig dat we zo gezegend worden met veel succes door de Heer. Ik voel me dicht bij Hem en dat vind ik heerlijk. Ik geniet van de momenten dat de Geest zo sterk is en dat we mensen vinden die oprecht geïnteresseerd zijn!

Maar ik sta echt te popelen om jullie over afgelopen donderdag te vertellen. We hadden een zendingsconferentie in Pool. Pool is ongeveer 2 a 3 uur met de auto, maar omdat we nu minder auto's in de zone hebben, moesten we met de trein. Om 4 uur 's ochtends ging de wekker al en met de taxi gingen we naar het treinstation. De avond ervoor, na een teach, hadden we een paar dingetjes voor ontbijt gekocht. Ik vond het allemaal best leuk, lekker met elkaar met de trein, als een district. De trein ging om 5:44 uur in de morgen en kwam om ietsje voor negen uur aan. Het was fijn en leuk om met elkaar te reizen en te ontbijten en ik sprak met een man die uiteindelijk niet zo heel erg geïnteresseerd was maar we hadden een goed gesprek.

De conferentie was echter geweldig. We hadden elder en zuster Ford hier, van de Zeventigers. Allereerst sprak zuster Shamo (vrouw van de zendingspresident) en haar toespraak raakte me zo enorm en is me sindsdien heel erg bijgebleven. Ze sprak over de Heiland en hoe Hij op de avond in Getsemane aan het bidden was. Dat het bloed, dat kwam uit elke porie zoveel was, dat als Hij wit zou hebben gedragen, het volledig rood zou zijn geworden van bloed. Voor ONS! En toen liep Hij naar zijn apostelen en ze waren aan het slapen! En Hij zei: Can you not watch with me this one hour?
(Kunnen jullie dit ene uur niet met mij waken?).

En dat was het belangrijke stuk. Ze vergeleek het met ons. Wij zijn ook discipelen van Jezus Christus. Can we not watch with Him this one hour until He will come again?!!! Waar het opneerkwam is, dat hoe veel geef ik op mijn zending. Waarom ben ik hier? Ik wilde op zending meer dan wat dan ook omdat ik weet dat Jezus de Christus is. Hij is mijn Heiland en Verlosser. Hij stierf voor mij en leed voor mij. Iets wat ik onlangs deed is, ik las, ik zong het niet, maar las het lied "Christus is mijn Heer", wat een prachtig lied! Het verteld daarin alles wat Hij voor ons heeft gedaan en zal doen. Maar daarom ben ik nu hier. Om in a way Hem nu te dienen door anderen te vertellen over Hem, over Zijn offer. Over Zijn liefde. Dat is waarom Hij gewillig was Zijn offer te brengen omdat Hij van ons houdt. Kan ik Hem nu dus niet voor die twee jaar dienen, zodat andere kunnen voelen wat ik voel?! Ik wil Hem zo graag dienen. Ik hou zoveel van Hem, omdat Hij zoveel van mij houdt. En dat was de boodschap van zuster Shamo vond ik, dat ik Hem zal dienen met al mijn kracht en macht en alles wat ik heb. Dus na de toespraak voelde ik zo'n nieuwe toewijding om Hem beter te dienen. Nu wil ik alleen dat gevoel altijd vasthouden.

Zuster Ford had ook een hele mooie toespraak. Zij heeft nooit een zending gediend of iets dergelijks. Dus ze zei wat kan ik jullie nou vertellen? En toen begon ze te spreken over haar twee zonen die op zending waren geweest en beide hele verschillende zendingen hadden gehad. Een vol genot, de ander met tegenzin. Ze sprak hoofdzakelijk vanuit het perspectief van een moeder die haar zoon op zending had en haar ervaring daarvan en dat was speciaal,want ik moest vaak aan jullie denken. Ze sprak over hoe soms in ons leven het helemaal niet gaat zoals we verlangen. Ze vergeleek het met iemand die op reis ging naar Italië en toen eenmaal geland in Holland aankwam(dat was even leuk, ze vroeg of er iemand was uit Holland en ik vol trots de hand omhoog). De persoon die reisde was er ontdaan van, want het plan was om naar Italië te gaan. En ze zei, soms raken we zo geobsedeerd met hoe ons leven niet gaat zoals we het hadden gehoopt, dat we vergeten te genieten van wat we wel hebben. Zo heeft Holland tulpen en molens en prachtige andere bloemen, zei ze. Hahaaha, leuk dat ze over ons sprak, maar een hele bijzondere gedachte.

Elder Ford sprak ook over Holland omdat zijn vrouw er een beetje over had gesproken. Zijn eerste taak als Zeventiger was in Holland. Hij sprak kort over de Tempel en hoe we op toezegging van het Eerste Presidium molens hebben in de Telestiale kamer en tulpen in het tapijt van de Celestiale kamer. Hij sprak ook heel veel over de Geest en hoe de Heer ons voorbereid en mensen om ons heen voorbereid en dat alles wat wij maar hoeven te doen is naar ze toe stappenen onze mond openen en luisteren naar de Geest.

Dat hielp mij ook want het is en blijft scary om zo maar op iemand af te stappen.

Afgelopen zondag deelde ik mijn getuigenis in de vergadering. Alle zendelingen waren gevraagd omdat te doen, omdat we een speciaal vasten hadden. Het was een zeer bijzondere ervaring. Elder Hatch was voor mij, dus toen hij sprak, bad ik zachtjes tot Hemelse Vader en zei: Hemelse Vader, ik weet niet wat ik moet zeggen? Ik zal zeggen wat U wilt dat ik moet zeggen, zolang het maar oprecht is." En toen kwam die toespraak van zuster Shamo in mijn hoofd en ik dacht oké, daar moet ik kort over spreken. De Geest vertelde me wat ik moest zeggen, want de woorden leken gewoon te komen. Ik vertelde de wijk hoe het soms voelt dat niemand om ons heen echt geïnteresseerd is of het evangelie lijkt nodig te hebben. We krijgen constant afwijzingen. Onze buren zijn niet geïnteresseerd enz. en we raken een beetje ontmoedigd. En ik vertelde ze over een ervaring die elder Hatch en ik vrijdag hadden. We gingen naar een afspraak, maar ze waren er niet. Dus we besloten langs een mevrouw te gaan, Andrea, die we eerder hadden ontmoet een lange tijd terug, maar niet echt geïnteresseerd leek. Ze was er en begon ons te vertellen over hoe ze net door een echtscheiding was gegaan en haar zus 4 maanden daarvoor had verloren! En ik zei: daarom ben ik hier, daarvoor doe ik het! Voor die mensen die klaar zijn en die het evangelie nodig hebben. Iedereen heeft het evangelie nodig. Ik ben zo dankbaar dat ik weet dat er meer is, dat ik niet bang hoef te zijn voor wat er komen gaat. Dat ik weet dat gezinnen voor eeuwig zijn. Want soms heb je dat gevoel dat niemand echt het wil horen, daarom is het zo heerlijk om een nieuwe onderzoeker te vinden.
Helaas toen we gisteren langs gingen met een lid om haar verder te onderwijzen, was ze er niet of deed ze niet open, maar ik weet dat zij de Geest heeft gevoelt. Waarom ze het niet verder wil nemen, weet ik niet en het is teleurstellend, maar ja....

Kort verslagje over de onderzoekers. Met Jean gaat alles goed, ze is nu op 1 sigaret en we moedigen haar aan om te stoppen, omdat haar doop nog maar 2 weken van nu is. Ook vind ze Caro (drank van granen en Cichorei) best lekker en ze probeert geen thee meer te drinken. Helaas gaat ze elke zondag naar de bingo!!!! AAAAHhhh, het houdt ook nooit op, dat wordt beschouwd als gokken! En ze moet het opgeven om gedoopt te worden. Waarschijnlijk, maar ze wil dat niet, omdat ze er al 10 jaar naar toe gaat en veel vrienden daar heeft. Dus elder Hatch en ik weten niet zo goed meer wat we moeten doen. We spreken er veel over met de leiders en zullen kijken wat we kunnen doen.

Selina en Chelsea zijn goed. We hadden een goed les deze week, maar ze cancelden onze tweede afspraak en kwamen niet naar de kerk gisteren. Nou, is dat niks nieuws, want ze zijn niet zo goed nog in het houden van commitments. Daar hopen we deze week meer met ze over te spreken.

Matthew Williams is echt bijzonder!! Wat een geweldige kerel! Hij is 27 en kwam naar de kerk, (Jean ook). We hebben hem bijna alles onderwezen. Hij realiseert zich dat hij in het verleden veel van de geboden niet heeft onderhouden en heeft zo'n verlangen om zich te bekeren. We getuigden veel van de Verzoening en hoe Christus ons kan helpen. Hij moet leren stoppen met roken ook, dat is zijn uitdaging en hij heeft een rechtzaak die eind november zal plaatsvinden. We hopen maar dat dat allemaal goed uitpakt zodat hij gedoopt kan worden, maar hij is waarlijk bijzonder. Het zou alleen zo goed zijn als hij naar het JoVo (Jong Volwassenen) centrum komt, want hij heeft goede vrienden nodig.

Maar ja, ik moet er nu vandoor!!!

Ik hou van jullie! Ik hou heel heel veel van jullie!! Ik mis jullie en bid voor jullie! Dnak jullie wel voor jullie heerlijke mails en kaartjes enz...

Heel heel veel liefs en een goede week,

jullie elder

maandag 1 november 2010

Gehoorzaam zijn aan de raad van onze leiders

Hè hè, nou, ik heb jullie verhalen weer gelezen, hahahaha!!! Wat vind ik het altijd heerlijk om alles van jullie te horen. Ik beeld het me dan in in mijn hoofd en het is echt soms alsof ik jullie het me hoor vertellen, nog even en dan is dat echt zo! Met Kerstmis!

Vanmorgen las ik in Predik Mijn Evangelie een schrifttekst waar ik mee bekend ben nu ik een zendeling ben, maar dit keer sprong hij er heel erg naar me uit: L&V 100 vers 4-8:

4 Daarom heb Ik, de Heer, u naar deze plaats laten komen; want aldus was het raadzaam in mijn bestel voor de redding van zielen.
5 Daarom, voorwaar, Ik zeg u: Verheft uw stem tot dit volk; spreekt de gedachten uit die Ik in uw hart zal leggen, en u zult niet worden beschaamd tegenover de mensen;
6 want het zal u in het uur zelf, ja, op het moment zelf, worden ingegeven wat gij zult zeggen.
7 Maar Ik geef u een gebod dat gij wat gij ook in mijn naam verkondigt, zult verkondigen met een ernstig hart, met een zachtmoedige geest, in alle dingen.
8 En Ik doe u deze belofte, dat voor zoverre gij dat doet, de Heilige Geest zal worden uitgestort om te getuigen van alle dingen die gij zeggen zult.

Ik realiseerde me meer dan voorheen, dat dit een soort van een antwoord is voor waarom de Heer mij hier laat blijven. Er is een werk dat ik hier nog moet doen met één of meerdere personen, leden of onderzoekers of andere zendelingen misschien zelfs. Ik weet dat nog niet, maar ik voelde wel dat er wel degelijk een werk is voor mij hier.

Hieronder een foto van mij en elder de Almaida.

Hij werkt in Taunton en is één van de Zoneleiders. Een super zendeling en we waren op uitwisseling samen hier in Wells Road. Hij komt uit Portugal, maar leefde voor zijn zending in Engeland in het Noorden en is al voor 1,5 jaar op zending. Ook nog een foto van het district na het e-mailen vorige week, lekker wat gegeten bij de Mac.

Aankomende dinsdag vieren we met de kerk Bonefire night. Waarbij iedereen vuurwerk meeneemt en lekkere soep eet. Een traditie die de rest van Engeland op vrijdag viert. Maar we hebben veel teaches gepland, dus we moeten maar zien hoe dat allemaal zal gaan.

Hoe was onze week? Ik zal kort wat wonderen delen die we deze week hebben gezien. Op vrijdag hadden we een afspraak die vooraf werd afgezegd, dus we besloten naar een onderzoeker te gaan om gewoon langs te gaan en een afspraak te maken.
Misschien zelfs te onderwijzen als ze er zou zijn. Ze was er en we maakten een afspraak met haar. Daarna zei iets binnen in me, om naar een minderactief lid te gaan, die kort daarvoor was bevallen. We hadden haar voor een lange tijd al niet meer gezien, ook al hadden we diverse keren geprobeerd om langs te gaan. Maar we gingen er naartoe. Ze was er eindelijk en liet ons binnen! Ze had twee vrienden bij zich. We zaten kort te kletsen over de baby en dergelijke en toen zat ik te denken, ik wil iets met haar delen, maar wat? Dus de gedachte kwam in mijn hoofd: onderwijs haar vrienden. En so we did. We begonnen gewoon te spreken over het evangelie. Of ze ooit van de kerk hadden gehoord. We spraken met hen over het Boek van Mormon en over de profeet Joseph Smith en deelden het Eerste Visioen. Hij had er nog nooit van gehoord, maar vond het heel speciaal. We vroegen ook het minderactieve lid om haar verhaal te vertellen, hoe zij in aanraking was gekomen met de kerk en hoe ze wist dat het waar was. Hij zei dat hij geloofde dat alles gebeurde voor een reden. Hij komt uit Afrika, Zimbabwe en is net voor 10 dagen in Engeland. Hij is net overgekomen om hier te gaan wonen. Bijzonder hè?!! We vroegen of we nog een keer mochten langs komen en hij gaf ons zijn adres. Toen baden we samen. Gaaf hè?!! Een nieuwe onderzoeker en niet zomaar één, hij lijkt heel erg geïnteresseerd. Toen we het huis uitgingen, keken we elkaar aan en we voelde ons zo gezegend, want vlak daarvoor waren we nog een beetje zo van hè waarom zei die en die nu weer af, maar toen deed Hemelse Vader een wonder voor ons.

Een andere ervaring hadden we op zaterdag. We waren te vroeg voor een teach en op dinsdag hadden we een training gehad voor de Zone om altijd tijd effectief te gebruiken, om geen enkel moment voorbij te laten gaan. Dus we besloten in de 15-20 minuten die we hadden maar gewoon rondom de teach te gaan kloppen en langs de deuren te gaan. Bij het tweede huis deed een man de deur open en we begonnen te spreken. We stelde hem enkele vragen. En hij wist niet zo goed, denk ik, wat hij gelooft. Dus we zeiden: well how would it make you feel if there would be a way to find out that God lives? We getuigden dat er een manier is om te weten en hij was geïnteresseerd en we spraken over het gebed. We zien hem ook weer opnieuw deze komende week, maar het was gewoon bijzonder, omdat we probeerden gehoorzaam te zijn aan de raad van onze leiders en Hemelse Vader zegende ons er meteen voor!

We zijn nu met 5 mensen aan het werken om gedoopt te worden. We hebben een nieuwe jongeman ontmoet, Matthew. Hij werd slechts kort onderwezen door de zendelingen een jaar of iets meer terug en we zagen in het gebiedsboek dat de elders hem onderwezen hadden en aangezien we in dat gebied zouden zijn, gingen we langs. Hij doet een aantal dingen in zijn leven, waarvan hij herkent dat het niet goed is. Hij heeft wat moeite met het Woord van Wijsheid, maar hij wil veranderen en hij wil gedoopt worden!! Dus we werken nu veel met hem. Met Jean gaat het ook goed, maar de uitdaging is nu om volledig met roken te stoppen, die 1 a 2 sigaretten die ze nu nog rookt, volledig op te geven. Ook gaat ze elke zondag naar de bingo in de avond en daar heeft ze veel vrienden, maar we worden ontmoedigt om te gokken, dus daar moeten we met haar over spreken deze week. Ook proberen we nog steeds met Selena en Chelsey te werken. We hadden een super goede teach met hen deze week! Het gezinslid die ons over hen vertelde, kwam met ons mee naar de teach en het ging super. De Geest was erg sterk. Selena zei zelfs dat ze iets kon voelen, een grappig gevoel, maar een goed gevoel ook, dat haar raakte in de les. Aan het einde van de les gingen we op ons knieën en voor het eerst zei Selena het gebed. Dus dat was een geweldig moment. Helaas waren ze echter niet in de kerk op zondag. We zagen ze echter later gisteren en maakten een afspraak, ze zeiden dat ze een beetje te laat waren om nog te gaan.....

Daarnaast onderwijzen de zusters een mevrouw genaamd Eileen. Oké, dat is een lang verhaal, maar laat ik het kort vertellen. Elder Foong en ik (3-4 maanden terug) ontmoetten een mevrouw bij de bushalte en begonnen met haar te spreken. Ze was erg enthousiast over het evangelie, vooral over levende profeten. Ze gaf ons het adres van haar zus en zei dat ze naar de kerk zou komen. We probeerden die week langs te gaan, maar zonder succes. Die zondag was ze echter in de ZHV! Daarna moest ze er helaas vandoor. Maar wat een wonder dat ze uit zichzelf kwam! We schreven opnieuw haar adres op en probeerden langs te gaan, maar zonder resultaat. Tot niet zo lang terug, dachten wij dus dat het einde verhaal was. Op een dinsdagmorgen liepen we naar de flat van de zusters om de kerksleutel op te halen bij hen om naar districtvergadering te gaan. Toen zag ik een bekend gezicht uit een auto stappen. Het was diezelfde mevrouw!!! Ze woont bijna tegenover de zuster zendelingen. We schreven haar adres op en vroegen of ze de zusters langs wilde hebben. Daar stond ze wel voor open. Sindsdien zijn de zusters haar gaan onderwijzen en met succes. Deze mevrouw, Eileen, wordt hopelijk volgende week woensdag gedoopt!!! Bijzonder hè?!!! Onlangs gingen de zuster zendelingen langs en toen was Eileens zus er ook dus Ze onderwezen haar zus over Joseph Smith en nodigden haar uit om ook gedoopt te worden. Ze voelde de Geest en zei ja!!! En die zus woont nog steeds in ons gebied, dus dat is de 5e persoon met wie we werken. We hebben alleen moeite om met haar in contact te komen, maar blijven het zeker proberen!!!

Nou, ik moet er alweer vandoor. Ik ben super dankbaar dat we zoveel mensen mogen onderwijzen! Zeker ook in voorbereiding op de doop. Soms vind ik het moeilijk, dat het nooit van een leien dakje gaat. Ik zie er een beetje tegenop om bv met Jean over dat gokken te spreken omdat ik bang ben dat dan hetzelfde zal gebeuren als met het roken.

Maar we zijn dankbaar voor al deze mensen. Ik ben zo dankbaar dat jullie zo met me meedenken. Ik wou dat jullie je getuigenis konden delen aan hen, dat zou inderdaad wel gaaf zijn, misschien na mijn zending!

Nou, ik wil jullie laten weten dat ik zoveel van jullie houd!!! Ik kan het nooit in woorden vatten, maar dank jullie allemaal voor jullie hulp en ondersteuning en liefde!!!!
Ik mis jullie, ik hou van jullie, hoop dat jullie een goede week hebben,

heel veel liefs,

jullie elder