Nou vandaag is de overplaatsingsdag en ik kreeg dinsdag en woensdag een telefoontje van de leiders en van president Shamo.... Ik zal nog een transfer in Wells Road blijven, samen met elder Hatch, maar...................
Ik ben de District Leider! Oooh mijn hemel, hoe kan ik dit nu doen!!! Dinsdagavond rond 7 uur belde president Shamo en hij zei, elder Peschier, dit is de avond waarop ik mijn leiders bel en ik wil je als één van mijn Districtleiders roepen. Will you do that? Dus van vorige keer heb ik geleerd dat je altijd ja moet zeggen, dus ik zei, yes president. Hij zei ook dat hij wat advies voor me had. Hij zei, ik kan zien dat je een redelijke perfectionist bent en dat je een beetje ontmoedigd raakt soms. Dat moet je loslaten. Hij zei, jij bent één van mijn beste zendelingen en het feit dat je soms wat tegenslag op je pad krijgt, is alleen maar een getuigenis dat wat je doet goed is in de ogen van de Heer. Dus ik ben nu de DL! Ik vind het echter maar heel eng! Normaal kon ik mijn DL altijd om hulp vragen en nu ben ik dat zelf. Gelukkig zijn de zone leiders er altijd nog. Dus maar ik heb er veel over nagedacht en de Geest fluisterde me in dat als president Shamo me hiertoe roept, dat de Heer mij hiertoe roept en hij heeft plannen met mij, dus het zal wel goed zijn. Ik geloof dat het van de Heer komt, dus ik moet daar vertrouwen in hebben. Vind ik alleen moeilijk, want ik voel me zo ongelofelijk inadequaat.
Hieronder vind je een link naar een you-tube internet site. In het filmpje wordt op een eenvoudige wijze het leven van een zendeling uiteengezet. In de mission logistics kun je zien hoe dat zit met de indeling van een zendingsgebied en wat een zone nu precies is. Je moet de link even kopieëren en plakken in de browsersbalk hierboven.
http://www.youtube.com/watch?v=TbwT4j-mLdw
Nou, gelukkig hebben we ook deze week weer heel veel wonderen gezien. Helaas hebben we de familie van dat meisje met leukemie nog niet kunnen zien, alhoewel we het diverse malen hebben geprobeerd. Maar vorige week dinsdag gingen we naar onze onderzoeker Emma. Ze heeft 3 dochtertjes en we spraken over het Plan van Zaligheid met z'n allen. Het ging super goed. We probeerden de schriften te gebruiken en we deden het samen. Aan het eind van de les, spraken we over de doop en dat dit de eerste stap is. Emma gaf aan dat ze voelt, dat dit nu de juiste stap is voor haar in haar leven, maar ze wilde nog geen datum zetten. Dat vond ze toch een beetje eng. Haar dochter Savannah maakte aantekeningen in de les over de Koninkrijken van Heerlijkheid en wil gedoopt worden op 25 september. Dus dat was echt heel heel gaaf. We zouden op nieuw op vrijdag komen, maar helaas moest er iets worden gerepareerd, precies op het tijdstip dat wij zouden langskomen, dus ze cancelde de teach. Ook zouden ze zondag naar de kerk komen en we deden heel erg ons best om van alles aan te bieden, zoals vervoer, fellowship, maar de meisjes zouden op tijd terug komen van oma en nu opeens was er besloten toch langer ( op zondag) te blijven en Emma zelf besloot om zonder de meisjes uit te gaan. Dus ja, dat was erg jammer. We zijn bang dat we ze misschien een beetje teveel hebben gepusht om naar de kerk te komen, want dinsdag hadden we een teach en ze waren er niet. We hopen echter dat we ze gauw weer kunnen zien.We proberen haar vandaag een telefoontje te geven. Ik hoop echt dat we hen opnieuw kunnen zien want het is zo’n geweldige familie.
Afgelopen donderdag hadden we ook een hele coole ervaring. We kwamen tegen 6 uur terug van training in Exeter. Gauw eten en om half 8 hadden we een teach, maar we hadden nog wat tijd over voorafgaande aan de teach en wilden dat zo goed mogelijk gebruiken. Dus we zouden proberen met mensen te spreken over het evangelie op weg naar de kerk. Voordat we de flat uitgingen, gingen we in gebed en ik had het gevoel dat iets van binnen zei, dat ik moest bidden dat we een nieuwe onderzoeker zouden vinden. Alhoewel het maar een kwartier lopen is naar de kerk, spraken we dat gebed uit en we gingen op weg. We ontmoeten enkele mensen, klopten op enkele deuren, maar geen succes. Toen sloegen we de weg in naar de kerk en we liepen een jonge vrouw voorbij met haar hond en zeiden: “Hi, how are you doing?” en ze reageerde, met ja goed en jullie? Maar ondertussen liepen we langs elkaar, dus we draaiden ons om en begonnen met haar te spreken. We spraken over de vele kerken, over een kerk met alle waarheid, Zijn kerk, en over de Herstelling. We gaven haar een Boek van Mormon en ze vond het goed als we met elkaar zouden afspreken om nog een keer te spreken met elkaar op maandag. Voordat we weggingen, zeiden we een gebed met haar. Nou, officieel gezien als je een principe onderwijst, return apppointment hebt en een gebed, is dat een nieuwe onder zoeker!!!!! Dus ons gebed was beantwoord en ze is echt heel cool! Maandag zagen we haar opnieuw en ze had post-it’s in haar BvM met dingen die ze had gelezen en waar ze vragen over had. We spraken veel over de Heilige Geest. Ze zei dat ze twee honden heeft en toen ze terug kwam van het lopen met de eerste hond, had ze het gevoel dat iets in haar zei, ga ook met de tweede hond lopen en toen ontmoette ze ons en we deelden onze kant van het verhaal en getuigden dat dat is hoe Hemelse Vader met ons werkt, zo ongelovelijk bijzonder.
Die donderdag nadat we haar hadden ontmoet, gauw naar de teach. De teach ging heel goed, ook met een jonge vrouw genaamd Melissa. We hadden haar al een tijd niet gezien en vroegen of ze nog uit het BvM had gelezen en ze zei ja! We hadden beiden verwacht, dat ze nee zou zeggen, maar ze zei ja! En ik voelde iets zeggen, vraag haar waarom ze heeft gelezen en toen ik dat vroeg zei ze, iets in mij van binnen zei, dat ik het moest lezen!!! WOW! Dus we getuigden van de Heilige Geest en dat dat de Geest was. We hopen dat ze nog meer vooruit gang zal maken. Ze wil nog niet bidden over het BvM omdat ze zich daarvoor nog niet klaar voelt en zich dan een hypocriet voelt. Maar ze is bijzonder en we blijven met haar werken.
Nou, er is nog veel meer gebeurd. Op een gelijke manier als Clare, de jongedame die we op straat hadden ontmoet, ontmoetten we gisteren een man, genaamd Nick, super cool!
We werken heel hard, maar worstelen om soms 20 lessen per week te halen. Eén van de Algemene Autoriteiten zei, dat als we dat doen, 20 lessen per week , dan zal het werk vooruit gaan en zullen we dopen. Dus we werken er heel hard voor, maar het is wel moeilijk en dat zorgt bij mij voor de nodige stress.
Ik moet nu gaan. Ik ben Hemelse Vader zo dankbaar dat Hij ons met dergelijk succes zegent en dat ik de Geest meer leer herkennen. Ik weet dat het evangelie waar is. Ik hou ervan. Ik hou van mijn Heiland Jezus Christus. Hem wil ik volgen en dienen voor altijd!
Ik hou heel heel heel veel van jullie en mis jullie soms heel erg als het moeilijk is, maar ik ben dankbaar dat Hemelse Vader over ons waakt en dat jullie me zo ondersteunen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten