woensdag 13 juli 2011

Hier ben ik weer!

Hello allemaal!!!

Leuk om te horen dat het allemaal zo lekker en goed gaat in Turkije! 35 graden is wel heel lekker maar natuurlijk niet als je in een pak rondloopt.Deze week zou ook heel erg warm moeten worden hier in Engeland. Eén van de meest zonnige weken tot dusver.

Vanmorgen zijn we naar de O2 Arena gegaan in Londen. Het is een grote hal of Dome, soort van giga tent. Ik heb foto's gemaakt en zal na deze mail wel even een flink aantal sturen. Dan kunnen jullie na de vakantie weer lekker aan de slag op mijn blog... hahaha! Dank jullie wel daarvoor! Ik zie er naar uit om eens te zien hoe het er allemaal uit ziet!



Nou, hoe gaat het zoal hier? Het gaat allemaal best wel heel goed hier. We hebben zeker wat wonderen gezien. Een gaaf wonder is dat deze morgen een man ons terugbelde die we waarschijnlijk al niet meer voor 2weken hadden gezien, maar vandaag belde hij weer. Hij had wat moeilijkheden gehad, zei hij. Maar dat was gaaf want ik was daar voor aan het bidden want toen we hem voor de eerste keer zagen was hij echt heel heel erg geweldig. Hij wil gedoopt worden. Hij wilde zich nog niet direct voor een specifieke datum voorbereiden maar nu kunnen we hem in ieder geval weer zien!

Deze week zagen we ook een meisje van 18. Ze is een vriendin van een lid. We spraken met haar, eerder hadden we haar over de Herstelling onderwezen. Ze is heel gaaf. Ze kan heel heel goed dingen observeren. Haar naam is Korein (Korien). We spraken over het gezag van het priesterschap en daarna over de doop en ze vroeg ons hoe we gedoopt worden. Daarna keken we een korte video met haar over het verhaal van een man genaamd John Tanner. Heel goede kerk film!! We nodigden haar uit om gedoopt te worden. Ze is er voor, maar wel heel nerveus over wanneer. We moedigden haar echter aan om een datum te zetten en ze wil proberen op de 30ste gedoopt te worden.

Sharon is doing amazing!! She is so wonderful!! Ze is echt heel bijzonder. Omdat ze van een moslim achtergrond oorspronkelijk kwam zijn veel dingen nog in de kinderschoenen voor haar, of zo, maar elke keer als we haar onderwijzen heeft ze geweldige vragen en ze verteld ons iedere keer hoe alles dat we onderwijzen zo simpel en begrijpelijk is en dat maakt haar heel enthousiast. Ze is ook heel enthousiast voor haar doopdienst! Het gaat gebeuren. We gaan haar deze week de geboden onderwijzen. Als het allemaal lukt, dan zal de doopdienst op de 21ste plaatsvinden, want er is al iets gepland voor die zaterdag en vrijdag. Anders schuiven we het een week op.

We onderwijzen nog meer mensen. En nog meer wonderen hebben plaatsgevonden maar ik weet niet of ik ze allemaal kan delen.


Deze week heb ik voor het eerst echte fufu gegeten. Het is dus een soort van bal van gestampte aardappel maar echt super dense of dik en je grijpt een stuk ervan af en doopt het in de soep. Een zeer zeer hete en pittige soep met lekkere kippenpootjes erin!! Het was echt super lekker en een beetje gek want je eet alles met je handen.
Ze heten de Aidoo familie.


Veel families helpen ons met het werk. We proberen nog steeds een beter band op te bouwen met iedereen, maar het gaat heel goed. De Jonge Mannenpresident is heel ondersteunend en een andere familie genaamd de Kameras zijn heel vriendelijk en ondersteunend. De bisschop is een ster. Hij probeert de wijk zo goed mogelijk te leiden en dat is niet eenvoudig.

Tot slot vergeet ik nog iets heel bijzonders te vertellen. Laatste dinsdag hadden we een zone conferentie met de helft van de zending. Het was goed het was zo'n beetje precies hetzelfde als de Zone leiders conferentie, maar aan het einde gaven de zendelingen die naar huis gaan hun getuigenissen! Dat was heel gek want deze keer was elder Carr aan de beurt. Het was een goede getuigenis en daarna gaven nog een paar andere zendelingen hun getuigenis. Toen de laatste aan zijn beurt was, raakte het me opeens heel heel hard. This is it .....elder Carr gaat naar huis en hoewel hij nog een paar weken over heeft kwam het hard aan en ik keek naar hem op het podium en ik denk dat hij hetzelfde realiseerde want hij keek ook naar mij. Na afloop sloten we met het zingen van de missionsong: Jerusalem en ik stond naast hem. Toen de muziek begon te spelen begon elder Carr heel emotioneel te worden en hij huilde terwijl we probeerden te zingen. Ik moest toen ook wel wat tranen wegvegen. Het klinkt gek, maar het was zo speciaal!! We hebben zo'n hechte band opgebouwd en hoewel we allebei realiseren dat het nu bijna over is, hadden we ook heel sterk het gevoel van: JA, we faught the good fight, we stayed faithful. Wij hebben ons best gedaan, de goed strijd gestreden! Een overwinnaars soort van gevoel en het was heel bijzonder.
Na afloop dus een hele dikke knuffel gegeven. Volgende week zie ik hem weer want dan geven elder Joel en ik een training aan de hele Zone met Pres. Shamo en de assistenten. Dat zou misschien wel de laatste keer kunnen zijn voor ons als zendelingen...

(foto van elder Peschier en elder Carr, die zijn eerste collega en trainer was, toen ze samen dienden in Bristol)

Nou, ik hou heel veel van jullie, moet er nu vandoor!! Jullie zijn geweldig! Ik hou zo veel van jullie. Dank jullie wel voor alle gebeden en ondersteuning!!

liefs, Daantje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten