Learning to dance in the rain!

Hèhè!!

Ik ben zo blij om jullie weer te mailen!! Joepie!!! Hèhè, ik weet niet waar ik moet beginnen hoor... Mijn schouder doet geen pijn meer. Het deed nog wel een beetje zeer met push-ups dus in plaats daarvan dan maar sit-ups, maar vanmorgen al weer goed! Geen zorgen.

Ik ben meer en meer ook een beetje talenten of dingen aan het ontdekken, die ik leuk vindt. Zo hou ik heel erg van zingen!! Gek hè, maar ik vind het heerlijk om te zingen. Ik hoop dan ook dat het wel een beetje klinkt.... maar goed.

Elke dag bestuderen we 's ochtends de schriften. Ik kan niet meer helemaal in denken hoe ik dat deed voor mijn zending. Ook hier is het moeilijk hoor, want soms val ik weer in slaap in mijn ochtendgebed. Dus ik zeg meestal een kort gebed als ik wakker wordt en dan een langer gebed na het ontbijt en klaarmaken. Dat is de basis voor een goede relatie met Hemelse Vader, gebed en schriftenstudie!! Ook kun je bidden in je hart, dat doe ik heel vaak (misschien gek) in de douche. Dan denk ik na over veel dingen en probeer ik de raad van de Heer te ontvangen, voor mij heeft het nu al regelmatig gewerkt!

Nou deze week was super!! We hebben nog nooit zo'n goede week hier in Guernsey gehad. Na dat grappige verhaal van maandag waren dinsdag t/m donderdag wat moeilijkere dagen.
Niet dat er niets gebeurde, maar wat moeilijker. Dinsdagavond hadden we een hele gave ervaring. Tijdens planning op maandagavond had ik een sterk gevoel over een specifieke straat. Vauvert Road, daar moesten we die avond (dinsdag) naar toe gaan. Ik voelde ook heel sterk over een specifiek gedeelte van de weg, niet de hele weg, maar een specifiek stuk. Dus dinsdagavond gingen we daar naar toe. We klopten op een paar deuren, maar geen succes. We klopten op een deur en niemand kwam. Toen we weg wilden gaan deed iemand een licht aan in de hal, maar niemand kwam....!!! Wij bleven om de één of andere reden wachten en toen kwam er een jongeman naar de deur die op zijn weg naar buiten was. Hij had ons niet eens horen kloppen, maar zei dat we met iemand anders konden spreken en bracht ons door het huis naar een achterdeur. We klopten op de deur en een mevrouw deed open. Zij zei: spreek maar met mijn zoons. Eén van de zoons kwam naar ons toe en zei: kom binnen. We gingen zitten in de keuken en hij haalde zijn broer. Wat een wonder zeg! Met z'n vieren zaten we in de keuken en we stelden ons voor en leerden hen een beetje beter kennen. Gauw rolden we in de uitleg over de Herstelling en we vertelden hen over Joseph Smith. Ze waren erg geïnteresseerd, de zonen, Martin en James, ze zijn een tweeling en beide 19 jaar oud en dus maakten we een nieuwe afspraak. COOL!!! Heel gaaf en ook een beetje eng als je (wat ze noemen) knock into someone! Maar cool, bijzonder dat de Geest ons daar naar toe leidde!!!

Donderdag hadden we ook weer een gave ervaring met de Geest! Woensdagavond voelde elder Russon heel goed over een bepaalde weg en dus gingen we daarnaar toe in de morgen. Eenmaal daar sprak ik een gebed uit voor we gingen kloppen. Ik bad dat we die persoon zouden vinden die Hemelse vader had voorbereid voor ons. Toen ik dat zei, zei de stille zachte stem: "Its a woman" (het is een vrouw). Ik negeerde de stem en bleef bidden. Elke keer dat ik "that person" (die persoon) zei in het gebed, zei de stem (de Heilige Geest) "Say: her" (zeg: haar). De laatste keer gaf ik toe ( na drie keer!!!) en ik zei "her" (haar). Elder Russon zei na het gebed ook: dus we zoeken voor een mevrouw en ik zei: ja, ik denk het. We klopten op een aantal deuren. De eerste deur deed een oudere mevrouw open en ze vroeg of we wilden binnenkomen. We zeiden dat we zendelingen waren en graag wilden binnenkomen, maar het woord zendelingen viel niet in goede aarde... Dus we gingen naar de volgende huizen. Het tweede huis waren JW, Jehova's getuigen, dus dat ging ook niet dus naar het derde huis. De mevrouw deed open. We stelden ons voor en zeiden waar we over spraken. Ze vroeg of we wilden binnenkomen. We zaten samen in haar woonkamer en de Geest was aanwezig. Ik geloof dat het de vrouw was die we moesten bezoeken. We deelden de Herstelling met haar en hadden een heel goed gesprek, maar ze wilde er niet meer mee doen. Ze had het prima naar haar zin in haar eigen Baptistenkerk, zei ze. Dus we lieten het er bij en gaven haar een folder. Ik weet niet of er meer was dat we konden doen, maar wie weet wat er in de toekomst van komt. Dit voelde voor nu alles wat we konden doen.

In de avond gingen we terug naar die broers die we eerder hadden gevonden. De teach was erg onrustig en verliep niet helemaal als gepland. Ik kwam er ook heel erg onrustig van binnen uit. Eenmaal buiten was het allemaal een beetje veel en terwijl we naar de volgende straat liepen, bad ik in mijn hart tot Hemelse Vader. Ik weet niet meer wat ik bad. Ik weet dat ik geduldig moet zijn. Ik voelde me veel beter en elder Russon en ik spraken die avond ook samen over het belang van een positieve houding. Zeker omdat die dag niet de makkelijkste dag was geweest en we beide een beetje ontmoedigd waren geworden ervan. Zo lang wij happy zijn en ons best doen, dat is genoeg in de ogen van de Heer. Als wij niet happy zijn, zal niemand willen luisteren.....

Een beetje zoals "Life is not about waiting for storm to pass, but about learning to dance in the rain!" Zo waar en echt iets wat ik meer en meer hier aan het leren ben en hoop te leren voor de rest van mijn leven! Soms moeten we dat letterlijk nemen, want het heeft hier redelijk wat geregend de afgelopen dagen.... :) Just keep smiling!

Nou, de belofte die de Heer maakte, kwam uit! Meer dan wij tweetjes waarschijnlijk ooit hadden gedacht. Met een zeer positieve houding gingen we de vrijdag in. In de middag hadden we een teach met Marilyn. We keken de Herstellingfilm samen en het was super goed. We nodigden haar uit voor de doop. Ze gaf aan dat ze graag gedoopt wil worden, maar ten eerste is ze bang voor water en ten tweede weet ze of haar echtgenoot er zo blij mee zal zijn. Helaas toen we gisteren langs gingen, zei ze dat hij helemaal niet blij was en dat er een flinke onrust in het huis was toen ze er over spraken. Hij is niet blij. We moedigden haar aan om haar getuigenis met hem te delen en we gaan voor haar vasten dit weekend, als ze er weer met hem over spreekt, hopelijk komt er een goed resultaat uit, al kan hij haar alleen maar ondersteunen.

Daarna gingen we op vrijdag naar een voormalige onderzoeker wiens zus 5 jaar terug lid is geworden van de kerk en nu in de Tempel werkt. We hadden een plan om hem de Herstelling te onderwijzen en te leren kennen. Eenmaal binnen stelden we hem wat vragen om hem te leren kennen. Het was alleen heel erg moeilijk, want hij bleef alleen maar ja en nee antwoorden geven en niets meer.... Het begon dus stroef. De verandering kwam toen we ons getuigenissen begonnen te delen, de Geest was er en hij stelde zich open. We konden achterhalen wat echt zijn bezorgdheid was. Het was zo bijzonder echter want we werden echt heel erg door de Geest geleid. Ik ben nog nooit zo veel door de Geest geleid! Alles was met de hulp van de Geest. Toen we zijn zorgen wisten (dat hij niet kan veranderen omdat het te moeilijk is, hij rookt al voor lang lange tijd enz.) deelden we ons getuigenis dat Christus wil dat we gelukkig zijn en dat we dat geluk bereiken als we Zijn leringen volgen. Toen kwam er een schrifttekst op in mijn hoofd over het volk van Ammon en hoe zij zo ongelofelijk sterk waren veranderd. Die deelden we met hem en toen vroegen we hem of hij wilde veranderen als Christus bij hem zou zijn elke step of the way. En toen zei hij ja!!! WOWOWOWOW!!!!! Niet te geloven!!! Dus we gaan nu ook met hem werken! Zijn naam is Silvio. Nou, dat is echt super gaaf. Daarna een etensafspraak met een familie. En een goede geestelijk gedachte achtergelaten met de jongeman van het gezin.

En raad eens wat.... ! We hebben weer contact met Dave!!! We hebben hem opnieuw onderwezen en een doopdatum gegeven voor de 5 februari!

Zaterdag ook heel veel onderwezen en zelfs de leden die zich op de Tempel voorbereiden, één van de Tempelklassen onderwezen. Wat wel grappig was, want zo ervaren zijn wij nog niet eens, maar het was zeer goed.

Toen op zondag gingen we samen met een onderzoeker naar de kerk. Zij heeft een auto en we gingen 's morgen vroeg naar haar huis om haar op te halen. Een andere onderzoeker werd door president Manuel Robeiro opgehaald en Tina kwam uit zichzelf naar de kerk!!! 3 onderzoekers in de kerk!!! ! Zo bijzonder, want we hebben nog nooit 3 gehad, nooit meer dan eentje!!! GAAF, wonderen!

In de kerkdienst gaf elder Russon de slottoespraak en daarna zongen we de lofzang Nearer my God to Thee, want we wilden toch iets bijzonders voor de gemeente doen want het zou onze laatste zondag kunnen zijn. De moment dat we begonnen te zingen, stortte de Geest zo sterk uit, wow!! Ik was bijna in tranen en vele andere leden ook!! Heel bijzonder. De gemeente is zo geweldig. Ik heb nog nooit mensen gezien met zo'n sterk verlangen om het werk van de Heer te doen en te doen slagen.

Maandag was beetje maf want geen P-day i.v.m. overplaatsingen. Maar in de avond klopten we op deuren in een straat die we gepland hadden voor in die tijd. Zover waren er nog helemaal geen echte dingen gebeurd die dag. Een mevrouw deed open. We stelden ons voor en ze vroeg of we wilden binnen komen!!! WOW!!! Gaaf! Ze is een jonge vrouw, genaamd Stacey en heeft een jong zoontje van 3, Liam. Ze is een alleenstaande moeder maar was heel erg geïnteresseerd!!! Super cool.
En daarna hadden we de gezinsavondles die wij gaven. We deden eerst een spel dat pappa ook eens op mijn eerste Jonge Mannenkamp deed. We lieten verschillende leden en onderzoekers onze rugzak beethouden met een uitgestrekte arm. Kijken wie het langst kon volhouden. Daarna tegen het eind lieten we zien hoe ik het niet meer kon en tegen elder Russon zei: kan je me alsjeblieft helpen en hij legde mijn arm op zijn schouder, wat het voor mij veel lichter maakte. We vergeleken dat met Christus en Matteüs 11:28-30:

“Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neem mijn juk op u een leert van Mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen; want mijn juk is zacht en mijn last is licht!”

Toen keken we de DVD Finding Faith in Christ (Geloof in Christus vinden) wat ook heel goed was!!

Dus dat was zo'n beetje onze week. Een heel verhaal. Ik hoop dat jullie het interessant vinden. Wij voelen ons zeer zeer gezegend en ik weet niet zo goed wat we doen om al die zegeningen te verdienen, maar het is echt heel erg cool en bijzonder.

Ik moet trouwens dringend nieuwe contact lenzen hebben, hebben jullie me meerdere keren gevraagd. Ik draag ze wel weer bijna elke dag, er is een Specsavers hier beneden. Kan ik daar gewoon maar binnen stappen, hoe zit dat met verzekering enz...??

Ik wacht wel jullie reacties af!! Ik hou zo veel van jullie!!! O ja, overplaatsingen. Nou, zoals jullie misschien wel hebben geraden, we zijn allebei nog steeds hier!! Gek hoor, want we mogen dus maar 3 maanden blijven legaal. Wellicht dat we dus beide worden overgeplaatst aan het einde van deze overplaatsingsperiode??? We zien wel, we zijn er in ieder geval heel erg blij mee!

Hoop dat alles goed is met jullie!! Ik probeer me maar in te denken hoe de wijk Den Haag moet zijn in het Hofstad Lyceum!!Gek hoor!!

Tot gauw weer! Ik zal proberen ook foto's te sturen..!!!

Hou van jullie, dikke knuffel aan jullie allemaal!!

Liefs Elder Daan