Nou, hier ben ik dan van het drukke en volle multicultural London!
Ik vind het heel fijn om weer van jullie te horen! Wat leuk om de foto's te zien van het "kerkgebouw" en vele bekende gezichten.
Nou, wat kan ik jullie allemaal vertellen. LONDON!!! WOW, het is echt een complete ommekeer van Guernsey, zeker te weten! Ik zal de situatie ook even toe lichten want het is allemaal een beetje ingewikkeld. Na de email belde ik de Office en ze hadden mijn koffer gevonden op de luchthaven, die inmiddels ook weer naar mij toe werd gebracht door de AP's. Aangezien ons appartementje helemaal niet zo heel schoon was, hebben we eerst ook flink wat opgeruimd en spullen weggegooid en gestofzuigd en dergelijke. Het is nog steeds niet helemaal klaar, maar dat hoeft niet op dit moment. Onze hele badkamer wordt deze week namelijk vernieuwd en één van de muren in de keuken wordt opnieuw bepleisterd en betegeld. Aangezien dat zo is, is het huisje nu niet bewoonbaar en dus verblijven wij in Brixton flat, met elder Shupe (18 maanden oud) en elder Hansen (die een broer had, die in Nederland heeft gediend, bijna 2 maanden oud). De AP's kwamen dus mijn koffer brengen en namen vervolgens alle andere spullen die we willen meenemen ook in een busje en toen met zijn allen naar Brixton. Het is dus voor anderhalve week uit een koffer leven, maar het lukt ons prima en volgende week maandag zou alles hopelijk weer in orde moeten zijn, fingers crossed.
Het is gek om alles weer opnieuw te leren kennen. De area voelt zo groot en we leren elke dag weer een beetje beter het gebied kennen.
Elder Jubell is geweldig!!! Hij doet me heel erg veel aan mij denken. Hij is zeer proactief! Hij is niet echt terughoudend in het spreken met andere! We praatten beide aan de deur en hij leert heel heel snel! We kunnen heel goed met elkaar opschieten en ik wil vooral een zo goed mogelijke trainer voor hem zijn. Maar ik zie het als een zeer grote zegen dat Hemelse Vader mij zo'n sterke zendeling heeft gegeven in een nieuw gebied. Dus we hebben het erg naar ons zin!
Donderdagavond besloten we dan ook gewoon aan het werk te gaan voor een paar uurtjes. We vonden de road die we wilde knocken, wat een wonder was in the first place. En toen zeiden we een gebed samen. In het gebed zag ik de hoek van de straat heel duidelijk dat ik wist waar we naar toe moesten. Toen we daar naartoe gingen, klopten we enkele huizen en in het laatste huis deed een jongeman, Daniel, open. We spraken kort met hem want hij had niet veel tijd, maar hij was heel heel sincere en we hadden een goed gevoel bij hem. We spraken een gebed uit en zouden gisteren terugkomen! GAAF onze eerste avond en wat een geweldige start. Elke dag is zo geweest. Niet dat we elke dag een nieuwe onderzoeker vonden, maar elke dag waren er kleine en grote wonderen. Helaas wilde Daniel's vader niet ons teruglaten komen en hij vroeg ons niet terug te komen op zondag toen we terug gingen voor de return appointment. Maar goed, we waren in de juiste plaats en de Heer leidde ons daar.
We hebben ook een hele speciale mevrouw Jennifer op de bus ontmoet en haar een Boek van Mormon gegeven. Ze woont alleen niet in onze area, maar toch! Gaaf! We ontmoetten op zaterdag ook een man op de bus en hij was vriendelijk, maar moest gauw van de bus naar werk. We gaven hem een pass along card. Die avond op weg naar huis spraken we met een mevrouw op de bus over het Boek van Mormon met een kopie in onze hand. Toen all of the sudden sprong diezelfde man weer op de bus en kwam naast ons zitten. Hoewel de mevrouw niet geïnteresseerd was, moet hij hebben zitten luisteren, maar ook hij ging er weer vandoor. Dus we konden hem niet bellen. Gisteren op de terugweg van de kerk, gingen we aan boord van de bus en daar zat hij weer! Hij moest er de volgende halte alweer van af maar vroeg ons: "Waar kan ik een kopie van dat boek krijgen?" WOW!!! YES! We gaven hem gauw een kopie en toen moest hij van de bus af. We hebben dus nog steeds niet zijn nummer maar hopen echt van harte en bidden dat hij, Immanuel, ons zal bellen of dat we hem weer vinden!
Bijzonder hè! Wonderen! Gisteren hadden we ook een les met een less active. Een zeer trage man in spreken en hij heeft een vreemd geurtje en toen we hem eerst ontmoeten, moet ik eerlijk zeggen dat ik er niet veel van verwachtte om terug te gaan. We gingen echter terug en hadden een van de meest speciale lessons ooit! Hij is vooral less active omdat na de doop het leek dat na een tijdje niemand om hem gaf. Hij voelt zich alleen en niemand die hem zou opbellen als hij een zondag niet kwam. We baden samen en lieten hem weten dat we wel degelijk om hem geven en de Heer vooral. Hij werkt op zondag en kan niet komen daardoor. We deelden onze getuigenissen en spraken over kiezen van de geboden en vertrouwen in de Heer dat hij ons zal helpen met al het andere als we eerst kiezen hem te volgen. We gaven het voorbeeld van Nephi (1Nephi 3:7) en ook van Daniel in de leeuwenkuil. Aan het eind van de les hadden we hem gecommit (had hij toegezegd) om alles er aan te doen om aankomende zondag in de kerk te zijn en in zijn gebed aan het einde dankte hij de Heer voor ons en hoe we hem hielpen om zijn vertrouwen in de Heer te sterken.
1 Nephi 3:7
"En het geschiedde dat ik, Nephi, tot mijn vader zeide: Ik zal heengaan en de dingen doen die de Heer heeft geboden, want ik weet dat de Heer geen geboden aan de mensenkinderen geeft zonder een weg voor hen te bereiden, zodat zij kunnen volbrengen wat Hij hun gebiedt".
Het werk is zo moeilijk soms, maar deze momenten maken het helemaal weer waard. De Geest hielp ons zo veel met het stellen van de juiste vragen en met het opkomen van de juiste schriften! Dus allemaal wonderen.
Ik denk en weet dat het evangelie waar is! Ik weet dit omdat ik weet dat het Boek van Mormon waar is, maar de leden van de kerk zijn niet perfect. Huisonderwijs is één van de meest moeilijke duties lijkt het wel en niet alleen in Den Haag, maar wereldwijd denk ik. Het is echter zo belangrijk! Deze broeder waardeerde het zo dat we langskwamen. Maar goed het is makkelijk voor zendelingen, want this is what we do en daarom moeten we geduldig met onszelf als leden zijn, maar ook proberen onszelf te verbeteren en eerlijk zijn naar onszelf. Gaaf dat je daar zo hard je best voor doet pap, om dat te verbeteren!
Dus dat is de stand van zaken hier.
De stad is natuurlijk heerlijk onrustig, de hele dag door sirenes en overal mensen. Er zijn altijd mensen om mee te spreken, wat ideaal is!Ooh ja! en de kerk is inderdaad down de street van ons, maar het wordt net als ons gebouw gerenoveerd! Dus we moeten bijna een uurtje op de bus! Maar goed, de wijk is geweldig! De geest was zo sterk in de kerk gisteren en ik moet zeggen dat het heerlijk fijn was om weer met een groter aantal te zijn. Het is zo'n eenvoudige zegen die we vaak over het hoofd zien, om in grote getallen te zijn. We mochten onszelf voorstellen in de Avondmaalsvergadering en we leerden gauw al enkele leden kennen. Ze heetten ons welkom met open armen en ik voelde een sterke liefde van hen allemaal! Dus het was echt fijn om de wijk te leren kennen. O ja en de bisschop hier is bisschop Brobbey, Victor Brobbey is zijn neefje!!! HAAAHAHA!! Ik vroeg het hem meteen grappig hè! Lijkt me een zeer vriendelijke man. Het merendeel van de wijk is Afrikaans, dus veel moeilijke achternamen.Haaahha, het zal dus wel even duren voordat ik iedereen leer kennen en we hebben 2 jongenmannen die zich voorbereiden om op zending te gaan! Eentje gaat binnenkort naar Thailand!
O ja en we gingen ook nog op vrijdag een straat kloppen en het waren allemaal oude mensen dus dat schiette helemaal niet op!! Hahah, maar toen we bijna klaarwaren liep er een koppel de straat in redelijk jong, 20-ish. We spraken hen aan en blijkt dus dat ze uit Roemenie komt en echt juist heel erg op zoek is op dit moment naar de waarheid en veel onderzoek aan het doen is in de Bijbel enz. We spraken bijna een half uur met haar, haar naam is Alina. Morgen zien we haar weer en geven haar een Boek van Mormon in het Roemeens, Cartea lui Mormon :). Het is moeilijk om haar te zien, want ze heeft maar heel weinig tijd, maar ze is wel echt op zoek en zo zien we toch weer dat we in de juiste plaats waren.
Gisteren hetzelfde, we klopten deuren als back up voor Daniel en niets gebeurde, maar een paar echte conversaties. Maar toen we wegliepen op weg van die straat naar de kerk kwamen we een Pools koppel, ouder koppel tegen en blijkt dus dat hij een minder actief lid van de kerk is die weer actief wil worden!! Wonderen! YES!
Nou, ik hoop dat jullie opgebouwd worden door alle ervaringen die ik met jullie deel. O ja, in de zone conferentie die we hadden laatst in Guernsey nog, sister Feketa voelde zich niet helemaal lekker al een paar dagen en vroeg mij als haar DL (District Leider) om een zegen te geven. Grappig want toen ze het vroeg stond pres. Shamo (de Zendingspresident) naast ons en gaf mij zijn olie container. Maar de zegen was echt heel speciaal en ik voelde me opnieuw zo geleid in wat ik moest zeggen en na afloop kwam zuster Feketa naar me toe omdat ze dankbaar was omdat het zo geïnspireerd was.
Ik ben zo dankbaar voor het evangelie! Ik weet dat het evangelie waar is. En iedereen die het wil weten kan het weten. Ik las vanmorgen in Mormon hoofdstuk 9 vers ..... niet zeker, maar Mormon spreekt hoe iedereen de belofte heeft te weten dat het evangelie waar is, als we vragen in geloof, niet twijfelende! NIET TWIJFELENDE. Dat is de sleutel, we moeten onze twijfels en angsten opzij durfen zetten en ons volledig in het diepe gooien.
Mormon 9:25:
"en wie in mijn naam gelooft, in geen enkel opzicht twijfelende, aan hem zal Ik al mijn woorden bevestigen, ja, tot aan de einden der aarde."
Ik ben Hemelse Vader voor eeuwig dankbaar dat ik het evangelie in mijn leven heb.
Heel veel succes en plezier deze week.
elder Peschier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten