Hier gauw een mail van mij. Ik ben zo blij en dankbaar voor deze week. Het was een week met up en downs, maar ik ben echt heel dankbaar voor jullie mooie mail. Ik heb helaas niet heel heel veel tijd dus laat ik het jullie maar gauw vertellen.
Allereerst, dan donderdag. Ik zat op de trein naar een afspraak in Streatham, krijgt elder Rojas een telefoontje van de president. Voor mij. Hij klonk heel heel serieus en vertelde me dat hij met de ringpresident had gesproken. Voor een seconde dacht ik dat één van jullie een ongeluk had gehad of overleden was of zo. Toen vertelde hij me over het verzoek van Onne en dat alles in zijn ogen goed was en hij gaf zijn approval om te gaan. Ik was er niet helemaal zeker van omdat ik niet zo goed wist wat een effect het zou hebben op mij. Ik was bang dat ik te veel aan huis zou gaan denken. Toen kreeg ik een telefoontje even later: 0031644..... oké, dacht ik, dat is van Nederland. Was het Onne. We spraken weer met elkaar, gek!!! Hij vertelde me zijn plan. Gedurende de dag bad ik er een paar keer over en uiteindelijk besloot ik om het toch te doen. Vooral om de jongens te inspireren en onderwijzen over zendingswerk en ik had een sterk gevoel dat het ook zeer opbouwend zou worden voor mij.
De assistants waren er van op de hoogte. We belden met de Zoneleiders uit Welling en vroegen of we hun auto mochten lenen. We hadden die dag 'toevallig' een etensafspraak met een familie in Welling en we konden hen daar ontmoeten. Zo gezegd, zo gedaan. We belden de president nog een keer om hem toestemming te vragen en hij vond het goed. Dus vrijdag met vlinders in mijn buik op weg. Wat een mooi gebied daar, zeg! En echt heel dichtbij. Slecht 40 minuten uit Welling. We kwamen rond half 8 aan. Bennie, Jeffrey en Martijn stonden al ons op te wachten. Het was zo gek. En het is het nog steeds. De hele ervaring was gek! Het was geweldig om zo veel jongens weer te zien.
En ja de Geest was zo zo sterk. Martijn en Tanner en Jef deelden hun getuigenissen over het op zending gaan. Het was echt heel heel bijzonder. Toen ik jullie ervaringen las in de mail was ik erg geraakt. Dat was precies wat elder Rojas en ik hoopten. Dat we enigszins de jongens konden laten voelen hoe gaaf zendingswerk is. Het was een zeer geestelijke ervaring!! De jongens zijn zo GROOT! Man, Bennie, ik was bijna geshockt. En Jef is zelfs groter dan ik en zo is Tanner!! Man, niet te geloven!!! Ik voelde me een beetje klein!!! Haahah!!! Maar ja goed, ik ben niet gekrompen, de jongens zijn gegroeid. Wat lachen, dat julie elder Amundsen zijn tegengekomen. Die avond sliepen we bij hen over omdat het anders te laat zo worden. We gingen daar rond 21:20 uur weg en waren rond kwart voor tien bij zijn flat, super dichtbij dus.
Maar ja dat was toch wel het hoogtepunt!! Het was echt heel heerlijk. Zeker om alle jongens en vooral Bennie te zien. Het was heel heel onwerkelijk. Ik voel alsof het allemaal maar een droom was. Het drong niet helemaal tot me door. En misschien is dat goed. Want ik voel me helemaal niet afgeleid, ik voel me vooral dus heel gezegend. Want het ging veel veel beter dan ik zelfs had verwacht!
Ja, het zou gaaf zijn als jullie en misschien zelfs een aantal JM naar president Shamo schrijven.
Dank jullie zo veel voor de grote grote GROTE boodschappen tas. De leden waren heel dankbaar voor de bijdrage. En het was een gave avond. (culturele avond van de gemeente). Op het eind gingen ze zelfs dansen. De stroopwafels en beschuit met muisjes gingen er heel gauw doorheen. De kokintjes wat minder snel, de Droste chocolaatjes waren bijna op voordat we begonnen. Ik heb het echter zo gedaan dat ik een groot deel ook in de flat achterliet waar ik nu lekker van aan het genieten ben. Ik heb dus meer dan genoeg om van te snoepen met elder Rojas, die er ook heel blij mee was, ahahah!!
Het werk gaat ook goed. Rose Bromfield kwam voor het eerst naar de kerk. Ze is bijna 70 en haar begrip eenvoudig maar we zaten gisteren in de kerk en ik hielp haar met zingen door de woorden die we zongen aan te wijzen. En het was het Avondmaalslied. Weet niet meer welke, maar tijdens het laatste vers, raakten we allebei erg geraakt door de Geest. Zij kon het voelen en ik ook. De liefde van Christus was eventjes heel sterk in onze harten en het was heel speciaal. Ze heeft ook goede vrienden gemaakt met enkelen van de leden en stond na afloop nog lang na te kletsen. Jose gaat het ook heel goed mee. We hebben voor het en met hem gevast en ook een zegen aan hem gegeven. Hij is deze week in Portugal om zijn familie te vertellen over zijn beslissing. Ze hebben hem nooit erin ondersteunt, dus het gaat niet makkelijk voor hem worden, maar hij is geweldig. Hij is praktisch al lid, net als zijn vrouw, dus we blijven bidden en hopen dat alles goed zal gaan.
Nou ik moet er vandoor.
Ik hou zo zo veel van jullie. Doe de groetjes aan iedereen daar. Ik hoop dat Cetta en Cait een goede tijd hebben gehad, misschien kunnen ze me over Elder Muurling vertellen. Ik ben heel benieuwd.
Dank jullie wel! Jullie zijn zo bijzonder voor mij!
Liefs,
Daantje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten