Ik vermoed dat ik vlak voor of vlak na de Algemene Conferentie terug zal komen… Ik weet niet of dat helpt, maar ik heb er verder helemaal geen vermeldingen van gehad. Van elder Rojas, Joel en Smyth heb ik geleerd, dat dat meestal zo'n 3 maanden of 2 maanden voor het einde van je zending pas bekend wordt gemaakt. Dus dat is alles wat ik voor nu kan zeggen.
Bennie en Cait, vandaag stuur ik jullie pakje op. Hoop dat jullie er toch een beetje van kunnen genieten en om kunnen lachen...
Wat fijn om te horen dat alles een beetje beter gaat met oma. Wat bijzonder dat jullie daardoor zoveel gelegenheden hadden om met de familie over het evangelie te spreken. Ik heb diezelfde avond een telefoontje gekregen van zuster Kaey, die met jou (mam) had gesproken over oma. Ze zei dat de operatie goed was verlopen en dat het goed met haar ging nagezien de omstandigheden. Dus dat was toch wel heel geruststellend. Maar natuurlijk ook hier was dat wel even heel erg schrikken.
Ik heb nog geen nieuw pak gekocht, maar ik heb wel nieuwe kerkschoenen gekocht en ga vandaag een nieuwe winterjas kopen. De mijne is nu toch echt wel heel erg versleten. Ik kan alleen nog geen goede warme vinden. Ik heb er eentje gezien die ik wel aardig vind maar het is een tikkeltje dunner dan de jas die ik nu heb. Wellicht zal ik die gewoon kopen en dan een lange mouwen wit shirt kopen om onder mijn shirt te dragen. Dat lijkt me warm genoeg. Het weer houdt zich nu nog redelijk goed. Ik weet niet wat de verwachtingen zijn, wellicht opnieuw sneeuw op mijn verjaardag??? Wie weet?? IK heb ook long Johns gekocht, soort van legging. Ik wet niet meer waar ik die legging/isolerende onderkleding heb gelaten, mam, die jij voor mij had gekocht vorig jaar, maar deze werkt heel goed!!
Wat gaaf dat Kilian zijn huisje nu heeft. Wanneer precies zal hij er gaan wonen en intrekken?
Nou, wij hadden donderdag wel een gekke dag zeg.... We zouden met Frank naar de tempel gaan, de 10 o'clock trein daar nemen en we wilden een JoVo meenemen. Dus wie belt ons op donderdagmorgen? Celeste van der Vlis.... oké... gek... maar gaaf! Zeker omdat ook Frank zijn roots in Nederland heeft. Met wat pepernoten om het te vieren in mijn rugzak op pad.
Eenmaal op het station en alle kaartjes gekocht voor iedereen, maar Frank was er dus nog niet.... AAAHHH... We gingen zelfs langs zijn huis, maar geen antwoord, bellen en meer bellen niks... We gingen een beetje teleurgesteld naar huis, lekker wat geluncht en toen we onze planners op pakten om te beslissen wat we nu dan zouden gaan doen, ging de telefoon. Het was Frank. Hij had zich verslapen, door het alarm heen geslapen. Waarschijnlijk of niet afgegaan at all, maar hij wilde nog steeds gaan. Dus we renden het huis uit en Celeste was ook nog steeds available. Uiteindelijk zaten we dus allemaal toch op de trein naar de tempel. Hehheee.... nou het was dus echt helemaal te gek.... Er waren twee zendelingenzusjes daar. Eén van hen was precies waar Frank nu is, een paar jaar terug en kijk waar ze nu was. Frank kon zich dus volledig met haar associëren????!!! En dat was dus al heel erg helpvol. Nou, zoals altijd spraken we een beetje over de tempel en we keken een aantal Messages (filmpjes met boodschappen) van de profeten en toen besloten we een film te kijken: The Testaments. (over het leven van Christus). Aan het einde van de film zaten we daar allemaal near tears. De Geest was heel heel sterk, bijna alsof we al in de tempel waren. Frank kon het ook voelen en was overweldigd door het gevoel dat hij had. Hij zei dat het gevoel hem aanmoedigde om er iets mee te doen. We spraken over de doop en nodigden hem uit voor de 31e december. Hij wil het proberen en we gaan maar gewoon zien hoe het allemaal gaat. Het is wel super gaaf!
Hij is ook sterk aan het minderen met de alcohol omdat hij een kleine verslaving heeft daarmee. Het moeilijkste is natuurlijk dat hij heel veel vrienden buiten het evangelie heeft. Daarom proberen we hem zoveel mogelijk met JoVo’s (Jong Volwassenen) te zien en JoVo's contact te laten maken met hem. Het gaat dus heel goed met hem, maar hij krijgt nu ook veel weerstand van zijn oude kerk. Met zelfs anti Mormoons materiaal, dat heb ik nog nooit gezien en ik wilde het ook niet zien. We nodigden hem uit te bidden en te onthouden hoe hij zich heeft gevoeld in het verleden. We zien hem morgen weer en dat moet dus wel goed worden.
Ja, over geloof. Ik denk ook zeker dat dat moeilijk is geweest de laatste tijd. Ik geloof nog steeds dat we een doopdienst kunnen hebben deze kerst, maar ik denk dat ik het meer wilde omdat ík de doopdienst wilde hebben, niet als een kado voor de Heiland. En dat is verkeerd, snap je wel. Het is niet eenvoudig, maar ik ben heel dankbaar voor alle dingen waar we nu doorheen gaan. Het is zeker niet makkelijk, maar Hemelse Vader probeert mij te leren en elder Amundsen, dat we onszelf meer moeten vergeten en beseffen dat het inderdaad Zijn werk is, niet het mijne. Maar dat vergeet je soms. Ik voel me daar dus wel heel stom over, maar tegelijkertijd ben ik blij en wil ik me verheugen want nu kan ik het de juiste wijze leren, toch? Ik denk dat ik het doe door alleen maar aan HEM te denken, Hem te onthouden en de mensen die we dienen. Elke keer als ik denk MIJ, moet ik het leren verplaatsen met ZIJ of HEM. Dat wil ik dus proberen en dat zal niet makkelijk zijn. Het is gek want ik dacht dat ik dit al een jaar geleden had geleerd, maar ik denk dat de Heer het me meer zorgvuldig opnieuw wil laten zien.
Ik weet dat Hij leeft, ik weet dat Hij van mij houdt. Ik weet dat het Evangelie waar is en dat ik slechts een instrument in Zijn handen ben. Maar net als Ammon hou ik daarvan. Dat is waarom ik van mijn zending hou, omdat er dingen gebeuren die buiten mijn kunnen zijn, maar ik mag er deel van uitmaken ik kan zien hoe de Heer met andere mensen om ons hen werkt en dat Hij ons gebruikt om deel uit te maken van Zijn werk. Bijvoorbeeld gisteren na de kerk, zo kwart voor 2, stonden we te wachten op een telefoontje van iemand en het was net om de corner van de McDonalds naast de kerk hier en toen kwam een mevrouw de hoek om lopen en het was alsof iemand haar stopte met Zijn hand en ze draaide zich om en zei: “zijn jullie studenten?” en dus begonnen we met haar te spreken en ik kon horen dat ze een accent had en ja hoor, ze is van Columbia. Nou, om 2 uur begint hier de Spaanse kerkdienst, dus we zeiden: “kom, laten we samen naar de kerk gaan.” “Oké”, zei ze. Ze ging met ons mee. Alle zendelingen in de Spaanse branch (gemeente) sprongen natuurlijk boven op haar toen we binnenliepen. Na afloop zeiden de Spaanse elders, dat ze meer had genoten van de Avondmaalsdienst dan ze ooit in haar eigen kerk heeft. Volgende week neemt ze haar zus met zich mee. YESSSSSS!!!! AWESOME!!! GAAAFFAFAFAFAFAF!!!! Ik hou van die momenten. Wij stonden maar een beetje daar. Ik kan me herinneren, dat ik me afvroeg wat doen we hier? Waarom gaan we niet gewoon iets doen? Maar we waren, dachten wij, aan het wachten op een telefoontje. Nou, dat telefoontje kwam dus helemaal nooit, maar het was duidelijk dat we daar moesten zijn. Op de weg naar huis van de kerk hadden we nog twee anderen mensen gevonden. Nog een Latino en ook een Afrikaanse mevrouw, gaaffafaaffaafaf!!!
Daarom hou ik van dit werk. Om een instrument in Zijn handen te zijn. We hadden ook een onderzoeker naar de kerk komen, die we twee weken daarvoor hadden gevonden en helemaal niet meer hadden kunnen zien, maar zaterdagochtend texte ze ons en ze vroeg wanneer de kerk zondags begon, omdat ze de volgende dag wilde komen. Nouc dat hadden we nooit verwacht!!
Het is die kleine wonderen die altijd gebeuren en die we moeten onthouden!
Ik hou van jullie. Ik denk dat twee van de recent converts (bekeerlingen) een party gaan organiseren voor mijn verjaardag want ze deden heel verdacht gisteren. Ahahah, dat zou leuk zijn..We hebben ook de kerstparty van de wijk op zaterdag, op mijn verjaardag!! Dus we hebben een etentje met elkaar als een wijk, die avond. Dus dat wordt een groot feest! hahaha! Dus ik kom niks te kort.
Nou, ik moet er weer vandoor. Ik hoop dat jullie genieten van de mail. Dank jullie voor alles. Dank jullie wel voor de aansporing om gewoon geloof te hebben. Ik denk dat ik zo verdiept raakte in het behalen van dat doel, dat ik het belangrijkste vergat, Hem.
Maar ik ben blij dat ik me dat nu meer realiseer. Nu moeten we het alleen nog in actie brengen!
Maar dat moeten lukken.
Hou me op de hoogte hoe alles gaat met oma en dank jullie wel voor de verjaardagsbox die jullie me hebben gestuurd en de kadootjes voor elder Amundsen.
Hou van jullie!!!
Daantje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten