donderdag 29 juli 2010

Opa, vader en zoon

Hallo allemaal,

Oooh jongens, wat is er veel gebeurd! Het is altijd weer heerlijk om van jullie te horen. Dank jullie wel dat jullie zoveel met mij delen, dingen die jullie opvallen of leren of geestelijke ervaringen die jullie hebben. Ik stuur jullie dit bericht vandaag, donderdag 29 juli, omdat er afgelopen maandag transfers waren en dus vandaag p-day. Ik heb niet zo veel tijd vandaag en er is zoveel te vertellen.

Dit was de laatste week die Elder Foong en ik samen zouden hebben (waarschijnlijk) en er gebeurde iets heel bijzonders. Elke vrijdag hebben we onze weekly planning session en aan het eind is de companionship inventory. Dus waarbij je krachten en verbeterpuntjes met elkaar deelt. Dit zou onze laatste keer zijn en we reflecteerden op de hele 6 weken die achter ons lagen. Bijzonder vind ik altijd en dat merkte ik ook heel erg met jullie voor ik hier kwam en me voorbereidde, dat wanneer je open en eerlijk naar elkaar kan zijn en je vertrouwen in elkaar hebt, dan gebeuren er wonderen. We spraken open en eerlijk over deze laatste moves en het gevolg was dat we zo veel meer unified waren daarna. Voor alle volgende dagen tot aan de overplaatsingsdag. We hielden meer van elkaar, denk ik en waren meer één, en dat zagen we ook meteen terug in deze laatste paar dagen in het werk. We waren zeer in tune with the Spirit. Ik denk zelf dat wanneer je één met elkaar bent, dat ben je ook één bent met je derde collega, de Heilige Geest. Maar we hebben een aantal heel bijzondere lessen gehad de afgelopen dagen waar de Geest sterk was. We vonden maandag en dinsdag 2 nieuwe onderzoekers, daar hebben we zo voor gebeden en struggles mee gehad en nu vonden we er twee!

Zaterdag mocht ik een zalving geven aan een minder actieve zuster die over 3 weken gaat bevallen en het was heel speciaal. Zo duidelijk als soms de openbaring kan komen!

Nou hier komt het dan. Zondagavond kreeg ik een telefoontje van de zendingspresident... midden in een meeting met de JOVO raad, maar ik dacht dit is belangrijk, ik loop er wel even uit. President zei: “Are you ready for an adventure?” Hij zei, dat hij me wilde hebben als één van zijn trainers deze komende moves. Dus ja..... Haha, ik wist niet wat ik moest zeggen, dus ik zei: “I don’t know, president.” Hij zei: “Well, with the help of the Lord, do you think you'll be able to do it?” En toen zei ik: “oké president.” Die maandag kreeg ik opnieuw een telefoontje van de zendingspresident. Hij zei: “Have you ever seen a movie were you had to walk out before the end? It's the same with your poem!” Ik had hem een deel van de zendelingenpoem (gedicht) gestuurd, die ik van jullie had gekregen en hij vind het geweldig, dus ik moet de rest sturen. Hij zei, dat hij mij een geweldige zendeling vindt. Hij bewondert hoe dicht ik bij Hemelse Vader leef. En opnieuw zei hij: “I want you to be one of my trainers.” Dus ik zei: “Oké president, ik ben er klaar voor!”

Nou wauw, die dagen grappig genoeg voelde ik me helemaal niet klaar om dit te gaan doen. Ik worstelde met een hele mix van emotie aan de ene kant, was ik trots dat ik al na 3 maanden mag trainen aan de andere kant is de verantwoordelijkheid gigantisch!!!

Ik mocht met elder Foong naar de Tempel rijden, we moesten al om 4:30 uur op en een aantal andere zendelingen ophalen. Alles ging gelukkig goed. Het is gaaf om auto te rijden!

Mijn “zoon” heet Elder Hatch, hij komt uit Orem, Utah en lijkt me een geweldige zendeling. Ik kan het goed met hem vinden. Hij was er ook al heel vroeg in de morgen omdat hij en zijn collega uit Provo MTC kwamen en er dus al een dag eerder waren. Dus grappig genoeg hadden we al een beetje kennis met elkaar gemaakt. 's Middags hadden we de sorting head traditie en ik was de laatste zendeling samen met een ander, maar heel leuk om met hem te gaan dienen. Hij lijkt me heel vriendelijk en is enthousiast om hard te werken. Ook heel nerveus want alles is toch heel nieuw. Zijn vader is een hele beroemde pianist, vertelde hij me.
Hieronder kun je elder Carr zien op de foto. Hij heeft mij getraind. Links van mij staat elder Hatch die ik nu ga trainen. Op de foto dus opa, vader en zoon :-)

Ik voel me heel erg overweldigd soms omdat ik zelf nog niet alle trics en kneepjes van het vak ken. Ik ben het zelf nog allemaal aan het leren. De president zei echter dat wij waren gekozen middels gebed en vasten en dat dit precies was wanneer de Heer ons nodig had. Toen moest ik denken aan dat ik eerder op zending was gegaan en dat had aanvaard, als ik dat niet had gedaan had ik nu niet klaar geweest....

Nou willen jullie hard voor ons bidden! Haha, het komt allemaal wel goed, denk ik, maar het is toch wel heel spannend.
Ik weet dat Jezus Christus leeft! Ik zal jullie nog meer schrijven aankomende maandag.

Heel heel veel van jullie elder.

Elder Peschier

Geen opmerkingen:

Een reactie posten