Happy New Year! In Peckham gaat het werk vooruit.

Hi allemaal!!

Pff, gelukkig heeft iedereen zijn vingers dus nog. Dat hele verhaal over dat Poolse vuurwerk was toch wel een beetje zorgwekkend voor mij toen ik op zaterdagavond lag na te denken over wat jullie aan het doen moesten zijn! First of all, Ik hou van jullie, zo zo heel heel veel! Ik ben zo dankbaar voor jullie! Ik zie jullie op de foto's en dat is wat er dan door mijn hoofd gaat.

Nou goed, just so you know! Ik werd op zondagmorgen om 20 minuutjes over 12 wakker omdat iemand ons nieuwjaars text stuurde. Ik ging naar elder Amundsen en zei: Happy New Year. Hij zei iets, weet niet meer wat en draaide zich om en we gingen maar weer verder met slapen!! Ahahahah! Laatste keer dat dat gebeurd, dacht ik tot mezelf. Gek hoor.

Dank jullie wel voor de foto's. Leuk om jullie allemaal zo samen te zien met de rest van de familie. Ik zal harder bidden voor oma. Ik weet niet wat de Heer van plan is met haar, maar we moeten het maar afwachten.

Ja ja, Peckham is een echte ghetto, ahahahahhhahah!! Grappig dat jullie dat ook zien, haahahhah! Het is heel maf want er zijn grote verschillen. Cait heeft dat ook moeten zien. Als je dichter bij de rivier bent is het erg posh. Je ziet Ferrari's en dergelijke en de mensen zijn bijna allemaal Engels en er zijn super veel dure winkels, maar de verder je daarvan weggaat in noord of zuid London de meer het een achterstandsbuurt wordt en dat geldt dus voor het merendeel van London. We vinden vooral veel mensen door in die appartementen- complexen te kloppen of door met mensen in de straat te spreken. Ik vind het moeilijk om het te beschrijven. Ik zal proberen meer foto's van Peckham te maken zodat jullie een beter idee krijgen van het leven hier. Je ziet dagelijks mensen voor hun brood en dergelijke bedelen. Mensen die zonder werk zijn. Op zaterdagavond mochten wij gewoon tot 9 uur buiten zijn en we kwamen dus langs heel heel veel dronken mensen. Mensen die in het midden van de straat voor de bus springen en lachen omdat ze de buschauffeur een hartaanval geven. Het is altijd een chaos hier. Er is zeker geen tekort aan de slagers hier. Heeel heeeeeeeeeeeell veel slagers en er komt me toch een sterke lucht uit die winkels, pffff, en er zijn ook heel veel mannetjes die je telefoon kunnen fixen, phone shops en heel veel chicken en chips shops! Dat is het merendeel hier! Cait, heb je nog iets kunnen kopen terwijl je hier was? Het is gek om je te zien bij de Big Ben omdat ik daar ook heb gestaan. En zo dichtbij was die dag. Maar ik zal er wat foto's van nemen dan krijgen jullie een beter beeld...!!!

Ik moest woensdag dus naar Mitcham omdat we daar 2 doopinterviews moesten doen. De eerste was niet moeilijk. Het meisje van 15 had voor jaren de kerk onderzocht omdat haar moeder een lid is geweest voor een lange tijd maar haar vader wilde niet dat ze gedoopt werd. Nu was haar vader overleden vorig jaar en vlak voor hij overleed gaf hij zijn toestemming. Het andere interview was moeilijk. Een jonge vrouw van 23. Het was goed en het gesprek was goed, maar ze zei een paar dingen die mij heel onzeker maakte over haar verlangen om gedoopt te worden. Niettemin was ze gewillig om de geboden te onderhouden ed. Maar gedurende het hele interview had ik het gevoel dat ze iets niet aan het vertellen was en ik probeerde ernaar te vragen en ze antwoordde het niet. Dus wat doe je? Ik heb haar toestemming gegeven om gedoopt te worden. Maar ze leek niet enthousiast..... gek hè..???! Nou, het zat me zo dwars dat ik haar die avond opbelde en naar de andere kamer ging om met haar te spreken over de telefoon. Het was ongewoon en ongebruikelijk en ik hoop dat het niet tegen de regels is, maar ik deelde mij gevoelens met haar over ons gesprek en ook mijn bezorgdheid over haar onuitgesprokenheid over sommige dingen. Ja, zei ze, en toen kwam alles eruit. Hoe haar familie er niets van weet en ze bang is dat ze haar geen ondersteuning zullen geven en hoe ze nog steeds een beetje onzeker is en twijfels heeft over sommige beginselen van het evangelie. Ik deelde mijn getuigenis met haar en mijn ervaring met twijfels en nodigde haar uit om met haar ouders te spreken voordat ze gedoopt wordt. Ik vertelde haar dat ze diep in gebed moest gaan willen ze het zeker weten maar dat ze altijd eerlijk kon zijn met de elders en dat als ze zich dus niet klaar er voor voelde het niet hoefde te gebeuren aankomende zaterdag. Gisteren kreeg ik te horen dat ze niet met de elders had gesproken tussen woensdag en zaterdag, geen contact at all. Op zaterdag nam ze de telefoon op en vertelde dat ze de tijd had genomen om over alles na te denken en dat ze had besloten om er mee door te gaan ongeacht dat haar moeder en nu niet blij mee is!

Bijzonder hè!! Ik vind het zo gaaf dat ze nu haar eigen getuigenis heeft!

In Peckham gaat het werk ook vooruit. Frank had een bijzondere ervaring na één van onze teaches met hem. Hij belde ons op en zei dat hij had gebeden en een antwoord had en nu gedoopt wilde worden. De worsteling is nu om de wereld los te laten en zijn andere kerk. Ik hou jullie op de hoogte!

Hou van jullie,

Daantje!